----- Please Turn on your speakers & listen our " Lanka ART web Radio "----- Send us your art Related news to ** lankaart1@gmail.com ** -----

Pages

RADIO

ඇන්ඩෘ ජයමාන්න පිළිබඳ ධර්මසිරි බණ්ඩාරනායකයන් ලියා එවන ලද්දකි

Saturday, September 6, 2014

විතය නැවත පටන් ගනිමු

ඇන්ඩෘ ජයමාන්න පිළිබඳ ධර්මසිරි බණ්ඩාරනායකයන් ලියා එවන ලද්දකි
ඇ න්ඩෘ ජයමාන්නයන් ගැන මා අසා තිබුණේ හැත්තෑවේ දශකයේ මුල් භාගයේදී. ටයිටස් තොටවත්තයන්ගේ ‘හාරලක්ෂය’ සහ ‘තෙවත’ කෙටි චිත්‍රපට තුන නිසා ඇන්ඩෘ ජයමාන්නයන්ගේ කැමරා අධ්‍යක්ෂණය ගැන අපි පාසල් යද්දී කතා කරන්නට පෙළඹුණා. අපි ඊට කලින් කැමරා අධ්‍යක්ෂණය කියලා සිනමාවේ විශේෂිත ක්ෂේත්‍රයක් ගැන කතා කරන්නට පෙළඹිලා හිටියේ නැහැ. හාරලක්ෂයේ වාහන දෙකක් ලුහු බැඳීමේ ජවනිකාවත්, එක් වාහනයක් රික්ෂෝ රථයක ගැටීමත් පිළිඹිබු කෙරෙන ජවනිකාව මේ චිත්‍රපටය නැරඹූ හැම සිනමා රසිකයෙක්ගේම මතක සටහන් අතර අදත් රැඳී පවතිනවා. සිනමා අධ්‍යක්ෂවරයාගේ අදහස කැමරා ශිල්පියාගේ රූප සටහනෙන් අර්ථ ගැන්වූ ප්‍රබල සිහිවටනයක් ලෙසින් එම ජවනිකාව විචාරක ප්‍රසාදයට පාත්‍ර වුණා. ටයිටස් තොටවත්තයන්ගේ නිර්මාණශීලිත්වයේ ආනුභාවයෙන් කළ එලි බැස්ස අති දක්ෂ චිත්‍රපට කැමරා ශිල්පියෙක් ලෙසින් ඇන්ඩෘ සම්මානයට පාත්‍ර වුණා. ඊට පස්සෙ ටයි මහත්තයගේ ‘හඳයා’ දක්වාම චිත්‍රපට හැම එකකම පාහේ කැමරා ශිල්පියා බවට පත් වුණේ ඇන්ඩෘ ජයමාන්නයන්.
චිත්‍රපටයක් බලන කොට ඒකෙ කැමරාව මෙහෙයවන්නේ කවුද කියන එකත් රසිකයන් දැන ගන්න උනන්දු වුණේ හැටේ සහ හැත්තෑවේ දශකයේදි. චිත්‍රපටය ගැන ප්‍රචාරණයෙදි ඒ නමත් පෝස්ටරයට ඇතුල් කරන්න චිත්‍රපටකරුවන් පෙළඹෙන කාරණාවක් බවට ඒ ක්ෂේත්‍රය පත් වුණා.
‘බක්මහ දීගේ’ මගේ සිනමා රංගන ජීවිතයේ අමරණීය පළමු චිත්‍රපටයයි. එදා මගේ රංගනය සිනමා කැමරාවෙන් සටහන් තැබුවේ ගම්පෙරළියේ කැමරා ශිල්පි විලී බ්ලේක් වීම මට අමරණීය මතකයක්. ඒ මතකයට නො දෙවෙනි මතකයක් ‘පළගැටියෝ’ වසන්ත ඔබේසේකරයන් වසර දහයකට පසුව මාව යළිත් සිනමා රංගනයට යොමු කළා. ‘පළගැටියෝ’ කැමරාකරණයට වසන්ත තෝරා ගෙන තිබුණේ ඇන්ඩෘ ජයමාන්න වීම නිසා එයත් මට ලොකු සතුටක් වුණා. මොකද හාරලක්ෂයත්, ඉන් පසු තවත් චිත්‍රපට ගණනාවකත් ඔහුගේ සිනමා ඡායාරූපකරණය මම ප්‍රිය කළ නිසා. බක්මහ දීගෙන් පස්සේ කැමරා ඇහෙන් මා දෙස බැලුවේ ඇන්ඩෘ ජයමාන්නයි.
ඒ තමයි මට ඇන්ඩෘ හමුවුණු පළමු දවස වසන්තගේ ගෙදරදී 1978 දී. චිත්‍රපටයේ ප්‍රධාන චරිතයට මට ගැලපෙන නවක රංග ශිල්පිනියක් සොයා ගන්න වසන්තට පිහිට වුණෙත් ඇන්ඩෘ. සමහරවිට ඇන්ඩෘ වසන්තට දම්මි මුණ නොගැස්සුවා නම්, පළගැටියෝ චරිතය මට අහිමි වෙන්නත් ඉඩ තිබුණා. පළගැටියෝ කරද්දි අධ්‍යක්ෂක වසන්ත තම රූපමය භාවිත අවශ්‍යතාවය ඇන්ඩෘට පවසද්දී, එම ජවනිකාව කැමරා ගත කිරීම උදෙසා ඔහු දක්වන උද්යෝගය, රංගන ශිල්පියෙක් ලෙසින් මට ලොකු අධ්‍යාපනයක් වුණා. එක් අවස්ථාවක මාත්, දම්මිත් බෑග් කරපින්නාගෙන ලෑලි ගැසූ තරප්පු පේලියක් දිගේ උඩට නගින ජවනිකාව ඇන්ඩෘ රූප ගත කළේ ගෝණියක් මත හිඳගෙන කඹයකින් එය ඉදිරියට ඇද ගෙන යන්නට කිහිප දෙනෙක් යොදවමින්. ඒ ජවනිකාව දකින ඕනෑම කෙනෙක් සිතන්නේ එය කැමරා ඩොලියක් යොදා ගෙන සිදු කළ රූප ගත කිරීමක් ලෙසිනුයි. කෘතහස්ත කැමරා භාවිතයක් පළගැටියෝ චිත්‍රපටයේ බොහෝ තැන්වලදි පෙනුණා.
කැමරා ශිල්පියාට අතිරේකව වෙනත් වෘත්තියකුත් ඇන්ඩෘ ‘පළගැටියෝ’ කරද්දි සිදු කළා. ඒ චිත්‍රපටයේ නිෂ්පාදන කළමනාකරුගේ වැඩ කොටසයි. ඔහු ඒ අතිරේක කටයුත්ත නිෂ්පාදකගේ අවශ්‍යතා මත මැනවින් ඉටු කළා. වාර්ෂික සිනමා උත්සව කිහිපයකින් සුදුකළු ඡායාරූපකරණයට හිමි හොඳම කැමරාකරණය උදෙසා ඇන්ඩෘ සම්මානයෙන් පිදුම් ලැබුවා.
1979 ‘හංස විලක්’ චිත්‍රපටය හදන්නට නිෂ්පාදකයෙක් මට මුණ ගැහෙන කොට ඇන්ඩෘ ජයමාන්න කැමරාකරණය සඳහා එක්කර ගන්නට මට සිදුවුණා. ‘පළගැටියෝ’ කරද්දි අප අතර ඇතිවුණු හැඳුනුම්කම හා අවබෝධය මට හංසවිලක් කරද්දි වඩ වඩාත් ප්‍රයෝජනවත් වුණා. ඔහුගේ තාක්ෂණික දැනුම තුළින් පරිනතවීමේ අභ්‍යාසයක් ඒ තුළදි සිදුවුණා. ඒ වන විටත් ඇන්ඩෘ, කොළඹ මල්වත්ත පාරේ, ශාන්ත පාවුළු මධ්‍යස්ථානයේ පිහිටි කතෝලික සිනමා පර්ෂදයේ සිනමා අභ්‍යාස පාඨමාලාව මාසිකව පවත්වාගෙන ගියා අර්නස්ට් පෝරුතොට පියනමගෙ සහ සුසන්ත තිසේරාගේ මෙහෙයවීම යටතේ. එම සිනමා පාඨමාලාවට මම සහභාගි නොවුණත් වසන්ත සමග ඇන්ඩෘ පළගැටියෝ කරපු කාල පරිච්ඡේදම මට පාඨමාලාවක් වුණා. පසුකලෙක ඇන්ඩෘ පැවැත්වූ මෙම පාඨමාලාවට වීඩියෝ කැමරාකරණය හා තාක්ෂණයද එකතු වුණා.
ලංකාවේ එවැනි පාඨමාලාවක පුරෝගාමියා ලෙසින් ඇන්ඩෘ හැඳින්වීම ඔහුට කරන ගෞරවයක් කියා මම හිතනවා, අද හතලිස් විය පසු කරන බොහෝ රූපවාහිනි මාධ්‍යවේදීන් වැඩි දෙනෙක් ඔහුගේ ගෝලයේ කියා කීවාට හිත් රිදෙන එක්ක නැහැ. විවිධ අමාත්‍යංශයන්හි මාධ්‍ය ඒකකයන් ඇන්ඩෘගෙන් දැනුම ලබා ගන්නට ඔහුට ආරාධනා කළා. ශ්‍රී ලංකාවේ පොලීසිය, යුද හා නාවික හමුදාව, රහස් පොලිසිය වැනි ආයතන ගත මාධ්‍ය ඒකකයන්ද ඇන්ඩෘගෙන් දැනුම ලැබුවා. ඔහු ඉන්දියාව, ජපානය, ස්විස්ටර්ලන්තය, ජර්මනිය, සිංගප්පූරුව සහ එංගලන්තය වැනි රටවලට ගොස් සිනමා හා රූපවාහිනි මාධ්‍යයේ නව දැනුම සොයා ගත්තා. ලංකාවට පැමිණ තමා දන්නා දේ කෙලෙස හෝ තම සිසුවෙකුට අවබෝධ කර දීමට ඔහු දැරූ වෙහෙස බොහෝ ගුරුවරුන් තුළ දකින්නට නැහැ. ඇන්ඩෘ යටතේ ඉගෙන ගත්ත හැම කෙනෙක්ම පාහේ ඔහුට ගෞරවය පුදන අයුරු මා හැම තැනකදිම දැක තිබෙනවා. ලංකාව පුරා හැම වාර්ගිකත්වයකම ශිෂ්‍යයන් ඔහුගෙන් ඉගෙන ගත්තා. එමෙන්ම විදේශිය මාධ්‍යකරුවන් අප්‍රමාණ පිරිසක් ඔහුගේ සහායෙන් විවිධ වාර්ථාකරණ නිර්මාණය කළා. බීබීසී මාධ්‍යකරුවන් පවා ඒ අතර සිටියා.
‘හංසවිලක්’ චිත්‍රපටය 1979 දී බටහිර ජර්මනියේ මෑන්හයිම් සිනමා උළෙල නියෝජනය කරන්නට අයදුම් පත් යැවුවේ අර්නස්ට් පෝරුතොට පියනම විසින්. ඇන්ඩෘ ඒ සඳහා සිදුකළ මෙහෙවර කියා නිම කළ නොහැකියි. ‘හංසවිලක්’ කැමරාකරණය තම සිසුන්ට අත් පොතක් ලෙස කියා පහදා දෙන්නට ඇන්ඩෘ දැරූ උත්සාහය අප්‍රමාණයි. අර්නස්ට් පෝරුතොට පියනම, නීල් අයි පෙරේරා, සිරිල් බී පෙරේරා, ලෙස්ලි බෝතේජු, විමල් රංජිත් ප්‍රනාන්දු, විජය අබේදේව, රැලෙක්ස් රණසිංහ, බෙනඩික්ට් ජෝශප් පියනම ඇතුළු විද්වතුන් විශාල පිරිසක් මා හඳුනා ගත්තේ ඇන්ඩෘ නිසයි.
ඉන් පසුව මා තැනූ ‘කාන්තාරයේ සිහිනය’ කෙටි චිත්‍රපටයේ කැමරා ශිල්පියාත් ඇන්ඩෘ ජයමාන්නයි. මෙය සිනමාස්කොප් කැමරා භාවිතයෙන් පටිගත කළ චිත්‍රපටයක්. පොයින්ට් පේදුරුවලින් සැතපුම් 18 ක් පමණ ඈතින් පිහිටි මනල්කාඩු නම් වැලි කතරක් සහිත ප්‍රදේශයක අපි මේ චිත්‍රපටය පටිගත කළා. අවාසනාවකට වගේ අද ඒ චිත්‍රපටය ආගිය අතක් නැහැ. ඒක තිබුණා නම් ඔහුගේ පුළුල් තිර කැමරා කෝණ නිර්මාණකරණය ගැන ඔහුගේ සිසුන් දැනුවත් කරන්නට යොදා ගන්නට ඔහුට ඉඩ තිබුණා. ඒ කෙටි චිත්‍රපටයේ නිර්මාණකරණ අත්දැකීම අදත් මෙනෙහි කර බලන විට ඒක මහා දුෂ්කරක්‍රියාවක්.
1980 දී නිෂ්පාදනය කළ ‘තුන්වෙනි යාමය’ රාජ්‍ය චිත්‍රපට සංස්ථාවේ සියයට සියය ණය සහනාධාරයට ශ්‍රේණිගත චිත්‍රපටයේ කැමරාකරණය සහ නිෂ්පාදන කළමනාකරණය මා පැවරුවේ ඇන්ඩෘට. චිත්‍රපටයේ ප්‍රථම රූපාවලියට අඩි 400 ක මැගසින් එකක් යොදා පටිගත කරන්නට සිදු වුණා. පුහුණුවීම් ගණනාවකින් පසු එක්වරින්ම එය පටිගත කරන්නට ඇන්ඩෘ සිනමා ඡායාරූපකරණයේ දැඩ්වූ පරිනත භාවය අදත් ඔබට ඒ චිත්‍රපටය හරහා අවබෝධ කර ගන්නට පිළිවන් වෙනවා. මුළු චිත්‍රපටය පුරාම අඳුර සහ අලෝකය චරිතයන්ගේ ආත්ම ගත ක්‍රියාවලිය හා සමපාත කරන්නට ඔහු දැරූ වෑයම සිනමා අභ්‍යාසකරණයේ යෙදෙන්නන්ට අත් පොතක් වනු නොඅනුමානයි. ආලෝක පාලනය සියුම් ඒකාග්‍රතාවයකින් යුතුව සමස්ත චිත්‍රපටය පුරාම පවත්වාගෙන යාමෙන් ‘තුන්වෙනි යාමය’ චිත්‍රපටයේ සිනමානුරූපී ආත්මය ඔහු දැහැන් ගත කළා.
1982 දී ‘සුද්දිලාගේ කතාව’ පටිගත කරද්දී මා කැමරාකරණය සඳහා පරාක්‍රම ද සිල්වා යොදා ගත්තද මට ඔහු සමග පටිගත කළ හැකි වුයේ චිත්‍රපටයේ අඩක් පමණයි. ඉතිරි අඩක කොටස පටිගත කරන්නට මට උපකාර කළේ ඇන්ඩෘ ජයමාන්නයි. සමහර විට එම චිත්‍රපටයට ඔහු යොදා නොගැනීම පිළිබඳව හිතේ අමාරුවක් ඔහු තුළ තිබෙන්නට පුළුවන් වුණත් ඔහු එම අවස්ථාවේ මා සමග එක් වුණේ මා අවබෝධ කර ගත් හිතෛෂී මිතුරෙකු ලෙසින් පමණයි. මා අධ්‍යක්ෂණය කල ‘හංසවිලක්’, ‘තුන්වෙනි යාමය’ කළු සුදු වර්ණ චිත්‍රපට දෙකක්. ඒ චිත්‍රපට දෙක සඳහාම ඇන්ඩෘ ජයමාන්නයන් නියමිත වර්ෂයන්හිදී හොඳම කැමරාකරණය උදෙසා පිදෙන සම්මානයෙන් පිදුම් ලැබුවා. අඩක් පටිගත කරමින් සහාය ලබා දුන් ‘සුද්දිලාගේ කතාව’ චිත්‍රපටයේදීත් ඇන්ඩෘ සමග පරාක්‍රමත් වසරේ හොඳම කැමරා ශිල්පීන් ලෙසින් සම්මානයට පාත්‍ර වුණා.
පසු කලෙක මම ඇන්ඩෘ සමග වීඩියෝ මාධ්‍යයෙන් වාර්තා චිත්‍රපට දහයකට ආසන්න ප්‍රමාණයක් නිර්මාණය කළා. ඉන් පසු නිර්මාණකරණයේදී අප හමු නොවුණත් අපගේ මිත්‍රත්වයේ සලකුණු මැකී ගියේ නැහැ.
2005 දී මම මාස තුනක පමණ කාලයක් රෝගීව රෝහල් ගතව හිටියා. එතැන් සිට පියෙකු මෙන් මා රැක බලා ගත් අය අතර සිටි මගේ එකම පියා ඇන්ඩෘ ජයමාන්නයි. ‘ජීවිතය නැවත පටන් ගම්මු ධර්මේ! ඔයාට අපි ඉන්නවා!’ ඒ ඇන්ඩෘගේ හඬයි.
විටින් විට මා දකින්නට, ඔහු මගේ ත්‍රිකෝණියට ගොඩ වැදුණා. තනියෙම ගතකරන ජීවිතයේ වේදනාවන් ඔහු මා හා බෙදා හදා ගත්තා. මා හා නතර වී හිඳින ලෙසින් මා ඔහුගෙන් ඉල්ලා සිටියත්, අන්තිමට ‘ධර්මෙ මම ගිහිං එන්නම්’ කියා ඔහු මීගමු ගියා. මීගමුවේ ඔහු නිතර දකින යාළු මිත්‍රයින්ගේ හා පියතුමන්ලාගේ ප්‍රිය ඇසුර ඔහුගෙ තනිව ගෙවුනු ජීවිතයට ආලෝකයක් ලබා දුන්නා කියා මා හිතනවා. විදෙස් ගතව සිටින දරුවන් හා අවසාන කාල පරිච්ඡේදය ප්‍රීතියෙන් ගෙවන ලෙස මා ඇන්ඩෘගෙන් ඉල්ලා සිටි වාර බොහෝයි. ඒත් වැඩ කරන්නට, නැවත පන්ති පවත්වන්නට ඔහු ආශා කළා. කවුරු හරි ඇවිත් ඔහුට එහෙම යෝජනා කරාවි කියලා ඔහු බලා සිටියා.
කියා ගන්නට බැරි තනිකමකින් හා කළකිරීමකින් ඔහු දවසක මා හමුවන්නට ආවා. ‘ධර්මේ මම ඉතාලියේ පුතාලා ළඟට ගිහින් නතර වෙන්න තීරණය කළා’ කියලා මට කිව්වා. මම එහෙම යෝජනා කළත් එහෙම කිව්වහම මට ඒක දරා ගන්නට බැරි වුණා. ‘ඒක කියල යන්නයි මම ආවෙ’. ටිකක් ඉඳලා කෑම ටිකක් කාලා යන්න කියල මම කිව්වත්, ඉක්මනින් බස් එකක් අල්ලගෙන මීගමු යන්න ඕනෑ කියලා මගෙන් සමු ගෙන ඇන්ඩෘ ඈතට ගමන් කරනවා පාරට බැහැලා මම බලා ගෙන හිටියා.
ත්‍රිකෝණියේ තාප්පය විටින් විට අල්ලමින් පාරට යන තෙක් තිබුණු හැම තාප්පයකටම වාරුවෙමින් ඇන්ඩෘ පාර්ලිමේන්තු පාරට ගිහින් නොපෙනී ගියා.
ලංකාවෙන් යන්න කලින් මේ උතුම් මනුස්සයාට උපහාරයක් දක්වමු. ඇන්ඩෘගේ ගෝලයින් හා මිතුරන් කිහිප දෙනෙක් මගේ මේ යෝජනාවට සහාය දැක්වූවා. ඇන්ඩෘට නොදන්වා අපි මේ උපහාර උළෙල සංවිධානය කළා. 2012 මාර්තු මාසේ 12 වෙනිදා රුසියානු සංස්කෘතික කේන්ද්‍රයේ අපි උත්සවය පැවැත්වූවා. දෙසුම් කිහිපයක් අවසානයේ අපි ‘හාරලක්ෂය’ තිරගත කළා. එදා ඇන්ඩෘට අපේ මිත්‍රත්වයේ සෙනෙහස හොඳින් දැනුනා. දරුවන් අතට සතුටෙන් පිය නගන පියෙක් අපි ගොඩ නැගුවා කියලා අපිත් සතුටු වුණා. ඇන්ඩෘ එදා රැයේ හුඟක් සතුටු වුණා.
ලංකාවෙන් පිටව යන පැයේ කටුනායක ඉඳන් මට එවූ අවසාන එස්. එම්. එස්. එකේ ලියා තිබුණේ ‘ධර්මේ තනියෙම ඉන්න එපා කියලයි’. ජීවිතය ගැන කෝටියක් දේවල් ඒ එස්. එම්. එස්. එක ඇතුළේ ලියැවී තිබුණා.
ඉතාලියේ ඉඳන් එවපු හැම ඊමේල් පණිවිඩයකම වගේ අපි නොදුටු ඡායාරූප, විහිළු තහළු, චිත්‍රපට විස්තර, අපිට දකින්නට ලැබුණා. මා වටා සිටි බොහෝ පි‍්‍රයයන් පසු ගිය වසරේ සිට පිළිකා රෝගයෙන් පෙළෙන බව මා ඇන්ඩෘට දන්වා යැව්වා. ඇතැම් අය ජීවිතයෙන් සමු ගත් විටත් ඒ බව ඔහුට දන්වා යැව්වා. ස්වර්ණාගේ අසනීප තත්ත්වය ගැනත් ඔහු නිතර විපරම් කළා. ඇය නැවත චිත්‍රපටයක් කරනවා කියා ඇසූ විට ඇන්ඩෘ අතිශයින් සතුටු වුණා. සුනිලා මිය ගිය බව අසා ඔහු මගෙන් ඇසුවේ ඇයි මෙහෙම වෙන්නේ කියලයි. සුනිලාගේ පුතා සංජයගේ මරණය ගැන අහලත් ඔහු කම්පා වුණා.
මේ වසරේ ජූලි මාසයේ දිනෙක දුරකථනයෙන් මා ඇමතූ ඇන්ඩෘගේ බාල පුතා ‘අන්කල් අපේ තාත්තාට කැන්සර් එකක්. කාටවත් කියන්න එපා’ කියලා ඉකි ගසා හැඬුවා. ඒ පණිවිඩය තවත් කිහිප දෙනෙකුට මට කියන්නට සිදු වුණේ මටත් එය දරා ගැනීමට නොහැකි වූ නිසයි.
ඔහුගේ හිත හැදෙන්නට මම ලිපි කිහිපයක්ම ලිව්වා. ‘ඔබ බැරි දේවල් කරන්න ගිය මිනිහෙක් නෙමෙයි ඇන්ඩෘ. දන්න දේ හොඳින් කරපු මිනිහෙක්. ඒ ටික හොඳටම ඇති ඇන්ඩෘ. කොයි තරම් අපි නොදන්නා දේවල් ජීවිත ඇතුළේ සඟවගෙන අපි මැරිලා යනවද?’
2014 ජූලි මාසයේ 19 වෙනිදා ඇන්ඩෘ ඔහුගේ අවසාන ඊමේල් පණිවිඩය මට එවා තිබුණෙත් එය කාටවත් පෙන්වන්න එපා කියලයි. දරුවන් අතර ඔහු සතුටෙන් ඉන්න බවත් ඉතාලියෙ වෛද්‍ය පහසුකම් ගැනත්, තමා බලන්න එන වෛද්‍යවරයා සහ සාත්තු සේවිකාවගේ උතුම් මනුස්සකම ගැනත්, ප්‍රතිකාර ලබා මාස හයක් තව ජීවත් වෙන්න පුළුවන් වුණත්, ප්‍රතිකාර නොලබා මාස තුනක් පමණක් ජීවත් වීමට තීරණය කළ බවත් ඇන්ඩෘ අවසාන ලිපියේ ලියා තිබුණා. ඔහු මියගිය පුවත ඇසූ සැණෙන් මට හිතුණා ඔහු මට එවාපු ඒ ඊමේල් පණිවිඩය ජීවිතය ගැන කියවන්නට නොදන්නා මිනිසුන් වෙනුවෙන් මුදා හරින්නට. මම මේ වෙනකොට බොහෝ අය වෙත එය මුදා හැරියා For your eyes only  ලෙසින්ම.
හැම දෙනාගේම ජීවිත දෙස, ඉරියව් දෙස කැමරා කාචයෙන් එබී බැලූ ඇන්ඩෘ, ඔබ බලා සිටියා නේද යහපත් මිනිසුන් ඔබ හමුවට ඇවිත් ඇන්ඩෘ සර් අපි අලුතෙන් පන්තියක් පටන් ගම්මු කියලා කියනකන්? හමු වුණේ නැහැ නේද අපට එවන් මිනිසුන්?
මට තනියෙන් ඉන්න එපා කියලා කියපු ඇන්ඩෘ, ඔබත් දැන් හිටියේ නැහැ නේද, ඔබත් අපව අතහැරලා යන කොට එතනදි සිදුවෙන මේ තනිවීම කාටවත් කොහොමවත් නවත්වන්න පුළුවන් එකක් නෙවෙයි කියලා.

http://sarasaviya.lk/2014/09/04/?fn=sa14090447
READ MORE - ඇන්ඩෘ ජයමාන්න පිළිබඳ ධර්මසිරි බණ්ඩාරනායකයන් ලියා එවන ලද්දකි

මකුළු දැල්

මුද්‍රා පුහුණුවීම්

මහාචාර්ය ආරියරත්න කළුආරච්චි
මේ දවස්වල අලුත් කෘති දෙකක් එළිදක්වන කටයුතු සූදානම් කරමින් සිටිනවා. සරච්චන්ද්‍ර පදනම සමඟ ලබන මාසයේ පවත්වන නාට්‍ය උළෙල වෙනුවෙන් සූදානම් වෙනවා. මම එහි නාට්‍ය දෙකකට රංගනයෙනුත් දායක වෙන්න තියෙනවා. ඒ වගේම මම නිර්මාණය කළ මුද්‍රා නාට්‍යයේ පුහුණුවීම් කටයුතුª මේ දවස්වල යොදා ගෙන තියෙනවා.
මගේ අලුත්ම ගීත දෙක වෙනුවෙන් රූප රචනා කර එළිදක්වන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඒ හැරුණාම මම රංගනයෙන් දායක වූ මකුළු දැල් ටෙලි නාට්‍යත් මේ දවස්වල විකාශය වෙනවා. එයටත් හොඳ ප්‍රතිචාර ලැබෙනවා.

READ MORE - මකුළු දැල්

මල් වඩම් අනවශ්‍යයි බලන්න ආ රසිකාවට සිහිය නැතිවුණා


පි‍්‍රයන්ත රංජන්
පි‍්‍රයන්ත රංජන්ගේ අධ්‍යක්ෂණයෙන් හැඩවන ‘මල්වඩම් අනවශ්‍යයි‘ වේදිකා නාට්‍යය මේ මස 04 වැනිදා බදුල්ල නගර ශාලාවේදී වේදිකා ගතවෙයි. කාලයක පටන් වේදිකා නාට්‍ය සංවිධායකවරයෙක් හා නිෂ්පාදකවරයෙක් ලෙස ප්‍රේක්ෂක හමුවට පැමිණි ප්‍රියන්ත රංජන්ගේ කලා ආගමනයත්, ‘මල් වඩම් අනවශ්‍යයි‘ වේදිකා නාට්‍යය පිළිබඳත් ඔහු ‘සරසවිය‘ට මෙසේ සඳහනක යෙදුණේය.
වේදිකා නාට්‍ය සංවිධායක කටයුතු හා නිෂ්පාදක කටයුතු අමතක කරල ද ඔබ අධ්‍යක්ෂණයට පිවිසෙන්නේ
හැමදාම එකම භූමිකාවක සිටිය යුතුයි කියලා මා අදහස් කරන්නේ නැහැ. ඒ නිසා මා සංවිධායක කටයුතු වගේම නිෂ්පාදන කටයුතුවල නියැළෙන අතරතුරදිම අධ්‍යක්ෂණයටත් අත්පොත් තිබ්බා. කාලයක පටන් පුරුදු පුහුණු කරගෙන පැමිණි අධ්‍යක්ෂණය කියන අංශයට යොමුවීමේ හොඳම කාලය ලෙස මා දැක්කේ මේ කාලයයි. මේ නිසා මා ඊට පිවිසුණා. ඊට පෙරත් ‘රූකඩ රාජ්ජේ ’, ‘කෝළම් පුරේ’ වගේ වේදිකා නාට්‍ය සඳහා පූර්ණ වශයෙන් අධ්‍යක්ෂණයෙන් දායක නොවුණත් එහි බොහෝ වෙනස්කම් සිදු කිරීමට මට හැකිවුණා. කොහොම නමුත් මට ලැබුණු පිටපත් කිහිපයක් අතරෙන් මා මේ පිටපත තෝරා ගත්තා.
“මල්වඩම් අනවශ්‍යයි” වේදිකා නාට්‍යයෙහි පිටපතෙහි තිබෙන විශේෂත්වය කුමක්ද?
ක්ලයිව් මාට්ස් කියන පිටපත් රචකයා මට මුණ ගැසෙන්නේ මීට කාලයකට පෙරයි. ඔහු මීට වසරකට පෙර ගෙනත් දෙන ඒ පිටපතයි මා මෙලෙස වේදිකා නාට්‍යයකට රැගෙන එන්නේ. ඔහු මේ වනවිට ජීවතුන් අතර නැති වුණත් එය බොහොම අපූරු පිටපතක් ලෙස මා දුටුවා. නවීකරණය වුණු මිනීපෙට්ටි සාප්පුවක් මූලික කර ගනිමින් ජීවිතයේ ස්වභාවය ගැනයි මේ කතාවේ කියන්නේ. යටි පෙළෙන් දිවෙන හාස්‍ය මුසු කර ගනිමින් නාට්‍යය වේදිකා ගත වෙනවා. ඒ සඳහා ලැබෙන ප්‍රතිචාරත් බොහොම හොඳ මට්ටමක තිබෙන්නේ.
දිගින් දිගටම හාස්‍යෝත්පාදක වේදිකා නාට්‍ය රැසක් වේදිකා ගතවන සමයක ඇයි ඔබත් එවැනි නාට්‍යයකට සිත යොමු කළේ නැත්තේ?
අනෙක් අය හාස්‍ය මුසු වේදිකා නාට්‍ය කළ නිසා ඒ වගේම නාට්‍යයක් කළ යුතුය කියන මතයේ ඉන්න මට උවමනා වුණේ නැහැ. මා කළේ මට ලැබුණු පිටපත්වලින් තිබුණු හොඳම පිටපත තෝරා ගැනීම පමණයි. ඒ ඔස්සේ වෙනස්ම නිර්මාණයක් ප්‍රේක්ෂකයාට ලබාදෙන්න මට උවමනා වුණා. මේ වේදිකා නාට්‍ය බලලා ජීවිතයේ අනිත්‍ය වගේම මේ කියන්නේ අපි ගැන නේද කියලා හිනාවෙන්නත් ප්‍රේක්ෂකයන්ට පුළුවන්.
ප්‍රවීණ රංගන ශිල්පීන් සහභාගි කර ගැනීම නිසා නාට්‍යය වේදිකාගත කිරීමට යම් ගැටලුවක් නිර්මාණය නොවුණාද?
විජය නන්දසිරි, සරත් කුලාංග, කුමාර තිරිමාදුර, සුරංගි, වසන්ත විට්ටච්චි ආදී රංගන ශිල්පීන් රැසක් මෙහි රඟපාන බව ඇත්තයි. ඔවුන්ගෙන් සමහරු දැනට වේදිකා ගතවන වේදිකා නාට්‍යවල වගේම ටෙලි නාට්‍යවලත් රඟපානවා. නමුත් ඒ සියලු දෙනාම කොයිතරම් කාර්යබහුල ශිල්පීන් වුණත් එකිනෙක නිර්මාණ පටලවා ගන්නේ නැතිව සහයෝගය දැක්වීම නිසා මෙතෙක් කිසිදු ප්‍රශ්නයක් පැන නැඟී නැහැ. ඒත් සමඟම ඔවුන්ගේ රංගනය පිළිබඳ දෙවරක් සිතන්නත් අවශ්‍ය වන්නේ නැහැ.
ඒ චරිතය පිළිබඳ ඔවුන් සතු අවබෝධයත් ඒවගේමයි. ඒ වගේම ඔවුන්ට ඕනෑම කට්ටක් කන්නත් පුළුවන් කියන මේ සියලු කාරණා සම්පූර්ණ වීම නිසා මට ඔවුන් සමඟ කටයුතු කිරීම පහසුයි.
අද නාට්‍ය සංවිධායකරුවන්ට විවිධ චෝදනා නැගෙනවා. ඔබටත් මේක පොදු කාරණයක්.
චෝදනා නැත්තේ කාටද? වැඩක් කරන මිනිස්සුන්ටයි නිතරම චෝදනා නැගෙන්නේ. අපිටත් ඒ වගේයි. ඒ චෝදනාවලට බයවෙලා වැඩ නොකර සිටියොත් අපියි මෝඩයෝ වෙන්නේ. ඒ වගේම නාට්‍ය සංවිධාකයෙක් වීමට කලිනුයි මා රඟපෑවේ.
ඒ කියන්නේ කලාවට පිවිසිමේ මූලාරම්භය සිදුවන්නේ නාට්‍ය සංවිධායකවරයෙක් වීමට පෙරද?
මම රංගන කටයුතුවලට සහභාගි වෙන්නේ කුඩා කාලයේ පටන්මයි. කොළඹ ආනන්ද විද්‍යාලයට ගිය මගේ ගුරුතුමා වෙන්නේ ලයනල් රන්වලයන්. ඔහුගේ මාර්ගයෙන් තමයි මා රඟපෑමට යොමු වෙන්නේ. ඒ කාලයේ පාසලේ තිබුණු සාහිත්‍ය සංගම්, නාට්‍ය සංගම්වල ක්‍රියාකාරී සාමාජිකයෙක් විදියට මම ගොඩක් දේවල් කළා. එදා සිටිය ගුරුවරු “කාලගෝල” කතාව පුරුදු කරලා එය පාසල්වලට අරගෙන ගිහින් පෙන්නුවා. මෙහිදී මම කාලගෝලටත් රඟපාලා තියෙනවා. ඊට අමතරව බහු භූතයන්ටත් රඟපෑවා. එහි රඟ පෑ කිසිම නළුවෙක්ට ස්ථිර චරිතයක් තිබුණේ නැහැ. ඒ නිසා අපි සියලුදෙනාම සෑම චරිතයක් කළ යුතු වුණා.
ඊට පස්සේ අපි කිහිපදෙනෙක් ජී.ඩී.එල් පෙරේරාත් සමඟ චිත්‍රපටයක් කළා. එහිදී ලයිට් අල්ලන කටයුත්තේ පටන් සියල්ලම කරන්න වුණේ අපටමයි. චිත්‍රපටයේ නම වුණේ ‘හොරා පොළිස්’. ඊට පස්සේ ඒක ඊ.ඒ.පී. එකෙන් අරගෙන ‘චක්‍රායුධ’ කියලා තිරගත කළා. එකේ පළමුව කැමරා අධ්‍යක්ෂණය කළේ ඩොනල් කරුණාරත්න. පසුව ඔහු චිත්‍රපටය අතහැරලා ගියාට පස්සේ අපේ කණ්ඩායමේ සිටිය කෙනෙක් තමයි කැමරා අධ්‍යක්ෂණය කළේ. ඒ චිත්‍රපටයේ සනත් ගුණතිලක අශෝක පීරිස්, දෙනවක හාමිනේ, කාන්ති ලංකා, නෙල්සන් දිවිතුරුගම, සඳුන් විජේසිරිත් රඟපෑවා බව මට මතකයි. ඒත් එක්කම අපේ කණ්ඩායමේ සිටිය අයගෙන් කලාව පැත්තට යොමු වුණේ මා පමණයි.”
‘මල්වඩම් අනවශ්‍යයි‘ වේදිකා නාට්‍යය සම්බන්ධයෙන් සිදුවුණු විශේෂ සිදුවීම් තිබෙනවාද?
අපි නුවර කළ ෂෝ එකකදී අපූරු සිදුවීමක් වුණා. විජේ අයියාගේ රසිකාවක් විජය අයියාව සොයා ගෙන නේපත්‍යාගාරයට ආවා. ඒ එනකොට මිනී පෙට්ටි දෙක උඩ මිනී වගේ ඩමි තියලයි තිබුණේ. එක දැක්ක අර රසිකාව සිහිය නැතිව වැටුණා.
මේ වනවිට ලැබෙන ප්‍රේක්ෂක ප්‍රතිචාර මොනවගේද?
මේ වනවිට වේදිකා ගත කරලා තියෙන්නේ සීමිත දර්ශන කිහිපයක් වුණත් ලැබෙන පේ‍්‍රක්ෂක ප්‍රතිචාර නම් හොඳයි. අවසාන වශයෙන් මට ප්‍රේක්ෂකයන්ට කියන්න තිබෙන්නේ ‘මල්වඩම් අනවශ්‍යයි’ කියන්නේ සර්ව කාලයමට ඔබින නාට්‍යයක් කියලා. ඒ සර්ව කාලයටම ඔබින ඔබ පිළිබඳ කියැවෙන මේ නාට්‍යය බලන්න එන්න කියලා මා ප්‍රේක්ෂකයන්ට අවසාන වශයෙන් ආරාධනා කරනවා.
READ MORE - මල් වඩම් අනවශ්‍යයි බලන්න ආ රසිකාවට සිහිය නැතිවුණා

ප්‍රවෘත්ති කියනකල් ලොක්කා මේසය ළඟ දණ ගහගෙන

 ප්‍රවෘත්ති කියනකල් ලොක්කා මේසය ළඟ දණ ගහගෙන

ප්‍රවෘත්ති නිවේදිකා චේතනා ලියනගේ
වාසනාව කියන දේ කොයි ආකාරයකින් උදා වේ දැයි කාටවත් කියන්න අපහසුයි. එවැනි අනපේක්ෂිත මොහොතක තම වාසනාව දෝත පුරාම හිමි වූ පුංචි කෙළි පැංචියන් හිටියේ නුගේගොඩ අනුලා විද්‍යලෙයේ. කෙල්ල උපතින්ම කටකාරයි. ඒ වගේම හැඩකාරයි. මේ දෙකටම වඩා ඇය ඉගෙනුමටත් දක්ෂයි. මේ කෙලි පොඩිත්තිට එකවරම අවස්ථා තුනක් හිමි වෙනවා. එයින් එක් අවස්ථාවක් තමයි ඇය උසස් පෙළ සමත්ව සරසවි වරම් ලැබීම. ඒ සමඟම ඇයට බැංකුවක රැකියාවකුත් හිමි වෙනවා. මේ දෙකටම වඩා ඇය ආසාම කරන නිවේදන ක්ෂේත්‍රයේ MTV  ආයතනයෙන් ස්ථිර නිවේදක තනතුර සඳහා ආරාධනයකුත් ලැබෙන්නෙත් මේ අතරතුරදිමයි. මේ අවස්ථා තුනෙන්ම තෝරා ගැනීම කුමක්ද? ඇයට ඒ ගැන ගැඹුරින් සිතන්න සිදුවෙනවා... ඇගේ නිවේදක සිහිනය දෙපා ළඟටම ඇවිත්... බැංකුවේ රස්සාවක් කියන්නේ හොඳ වැටුපක්. මේ දෙකටම වඩා උගතමනා ශිල්පයමයි කියන සරසවි වරමත් වටිනවා.
ඇය ජීවිතයේ බුද්ධිමත්ම තීරණයක් ගන්නවා. ඇය තීරණය කරනවා තම උපාධියේ කටයුතු සමඟම නිවේදික ක්ෂේත්‍රයට එක් වීමට. මේ සඳහා ඇයට MTV  ආයතනයෙන් අවස්ථාව හිමි වෙනවා. මෙසේ තෝරා ගත් ඉරණම් සමඟ ඇය ඇවිත් දැන් වසර 18 ක්. ඇය ඒ ගමන් මඟ දෙස ආපසු හැරී බලනවා.
චේතනා මනෝරම්‍යා ලියනගේ... අද ඇය නිවේදිකාවක්ම පමණක් නොවෙයි. කැපිටල් මහරාජ, සමාගමේ පුහුණු හා සංවර්ධන කළමනාකාරිනියක්.
ඉතිං චේතනා මොකද හිතෙන්නේ ඔබ ආපු දිගු ගමන ගැන...
ඇත්තටම එදා මම ගත්තු තීරණය නිවැරැදියි කියලා මට අද හිතෙනවා. ඒත් කවුරුවත් හිතාන්න නැතුව ඇති ප්‍රවෘත්ති කියවීමත් සමඟ උපාධියත් කර ගන්න තරම් මට හැකියාවක් තිබෙයි කියලා. ඒ සියලු දේ මට හිමිවුණේ මට උපතින්ම ලැබුණු හැකියාව හා පවුල් පසුබිමයි. මෙවැනි සාර්ථක ගමනක් එන්නට මට මගේ ආයතනයෙන් ලැබුණු සහයෝගත් බෙහෙවින්ම බලපෑවා.
ඔබ සඳහන් කළා ඔබේ මේ දිගු ගමනට පවුල් පසුබිම බලපෑවා කියලා. ඒ කතාව මොකක්ද?
මම උපතින්ම මාධ්‍ය ක්ෂේත්‍රයට සම්බන්ධ පවුලකයි උපත ලැබුවේ. ගුණදාස ලියනගේ කියන ජ්‍යෙෂ්ඨ පුවත්පත් කලාවේදියාගේ දියණිය වීමේ වාසනාව මට හිමිවුණා. හැබැයි මම නිවේදිකාවක් වුණේ කවදාවත්ම තාත්තා නිසා නම් නෙවෙයි. මම මුලින්ම පාසල් ගියේ කොළඹ සංඝමිත්තා විද්‍යාලයට. ඊට පසුව ගෝතමී විද්‍යාලයය ආවා. වැඩි කාලයක් හිටියේ අනුලා විද්‍යාලයේ. මුලින්ම මම අනුලා විද්‍යාලයේ වානිජ දිනවල, උත්සවවල නිවේදන කටයුතු කළා. පසුව ආනන්ද, නාලන්ද, රාජකීය විද්‍යාලවලත් වානිජ දිනවල ප්‍රවෘත්ති කටයුතු සඳහා මට ආරාධනා ලැබුණා. නිවේදන කටයුතුවලට තිබුණු ආසාවට මම මුලින්ම උසස් පෙළ කරලා ඊව්ඹ්ආයතනයට නිවේදන කටයුතු සඳහා ඉල්ලුම් කළා. ශාන් වික්‍රමසිංහ මහතා තමයි මුලින්ම මාව තෝරා ගත්තේ. පළමු දවසේ ඉජපඥඥද ඊඥයබ එකක් තිබුණා. ඔයාට නිවේදන හැකියාවක් තියෙනවනේ. ඒ නිසා පහුවදා වැඩට එන්න කිව්වා. පසුදාම මාව සජීවි ප්‍රවෘත්ති නිවේදනයට දැම්මා. අපේ අයියා ශ්‍රීමත් ඉන්ද්‍රජිත් ලියනගේ ඒ කාලේ නිවේදන කටයුතු කරනවා. ඒ නිසා ප්‍රවෘත්ති කීම ඒ තරම් මට අභියෝගයක් වුණේ නැහැ.
මෙහෙම ඉන්න අතරේ තමයි මට MTV  එකේ ආරාධනයක් ලැබුණේ. ඊට පස්සේ සම්පුර්ණයෙන්ම එම ආයතනයේ වැඩ කරන්න සිද්ධ වුණා. ඒ කාලේ මට සතියේ දවස් පහේම ප්‍රවෘත්ති කියන්න තිබුණා. ඊට අමතරව ප්‍රවෘත්ති සාකච්ඡා, කැබනට් සාකච්ඡා ආවරණය කරන්නත් යන්න තිබුණා. මම ප්‍රවෘත්ති මැදිරියේම අවුරුදු 10 ක කාලයක් වැඩ කළා. දවස් පහම එක දිගට ප්‍රධාන ප්‍රවෘත්ති කියන්න සිදු වුණේ මට නැත්නම් යසරත්ට. එය මම හිතන්නේ වාර්තාවක්.
ඔය වගේ දිගු කාලයක් ප්‍රවෘත්ති කියන විට ලැබුණු අමතක නොවන අත්දැකීම් ඇති නේද?
ගහමරා ගන්න, ළමයි දාලා යන, මිනීමැරුම් වැනි සිදුවීම්වලට මම හරිම සංවේදීයි. ඇත්තටම ඒ වගේ දර්ශනයක් දැක්කොත් මගේ දෑස්වලට කඳුළු එනවා. ඊළඟ දර්ශනයට මම යන්නේ පුදුම අසීරුවෙන්. මට ඉතාම සංවේදී සිද්ධියක් මතකයි. පුංචි දරුවෝ දෙන්නෙක් අම්මයි, තාත්තයි මේ දරුවෝ පාරේ දාලා ගිහින් පොලීසියට ගෙනත් තිබුණා. ළමයි දෙන්නගේ දර්ශන පෙන්නනවා. මේ ළමයි දෙන්නා පොලීසියේ මිදුලේ කොටු ගහගෙන බට්ටෝ පනිනවා. මට ඊළඟ ප්‍රවෘත්තියට යන්න විඳිහක් නැහැ ඇඩෙනවා. පුංචි දරුවෝ දෙන්නෙක්. අවුරුදු තුනක, පහක ළමයි. ප්‍රවෘත්ති නිවේදිකාවක් විඳිහට අඩමින් ඒ විදිහට අපට ඒ වෙලාවේ සංවේදී වෙන්න බැහැනේ... නමුත් මම ඊළඟ ප්‍රවෘත්තියට එනවිට ඇඩෙනවා. ඒත් මොනවා කරන්නද විශාල ආයසයක් ඇරගෙන ප්‍රවෘත්තිය කියනවා. සමහර විට ඒවගේ සිදුවීම් දර්ශන තලයේ යනවිට මම බලන්නේ නැතුව කට හඬට විතරක් සවන්දීගෙන ප්‍රවෘත්ති කියන අවස්ථා තියෙනවා.
සමහර අවස්ථාවලදී අපට මැදදී ප්‍රවෘත්ති ගෙනත් දෙනවා. මම දවසක් සජීවි මැදිරියේ ඉන්නකොට තමයි දෙහිවල බෝම්බය ගැන ගෙනත් දුන්නේ. කොලේ මේසේ යටින් ගෙනත් දුන්නා. දෙහිවලට අපේ ගේ ආසන්නයිනේ. අක්කලා, අයියලා කොහෙ හිඟින් ද කියලා දන්නේ නැහැ. මෙච්චර මැරලා, මෙච්චර තුවාලයි කියලා මම මුළු රටටම කිව්වත්. ඒ වගේ වෙලාවකට අපේ ගෙදරට මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියලා කාටවත් කියන්න බැහැනේ.
මට මතකයි ඒ කාලේම අපි නන්දා මාලනී මහත්මියගේ සාකච්ජාවකට ගියා. ඒ යන වෙලාවේ තමයි මහ බැංකු බෝම්බය ගැන දැන ගත්තේ. මම ගියේ සම්පුර්ණ ර්චඬඥ - උන එකක් දාලා. කෝට් එකක් ඇඳලා. අපිව හරවලා යැව්වේ ජාතික රෝහලට. මගේ ඇඳුම එතනට ගැළපෙන්නේ නැහැ. එතනට මීනි ගේනවා. ඉවරයක් නැහැ. ඒ අතර මගේ ඇඳුම හරිම අපහසුයි. මම ක්ෂේත්‍රයට ආපු අලුත.පුරුදුත් නැහැ. හරි බයෙන් හිටියේ. ඒ නිසාම මිනී ගෙන්නේ නැහැ කියලා හිතන තැනකට වෙලා හිටියේ. එක පාරටම එතනට පොලීසියයි, වෛද්‍යවරුයි ඇවිත් එතන තිබුණු ඉටි රෙදි ටික ඉවත් කළා. මට හිතාගන්න බැහැ මගේ කකුල් දෙක ළඟ ඉඳින් මීටර් ගානක් අතපය නැති මිනිසුන්ගේ මිනී. මාව කැරකෙන්න ගත්තා... හිතාගන්න මේ ලේ දැක්කහම මට දරා ගන්න බැරි වුණා.
ඔබගේ පවුල මාධ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ කවුරුත් දන්නවා. ගෙදර පසුබිම කොහොමද?
අපි පුංචිම කාලේ හරි රසවත් දෙයක් සිද්ධ වුණා. අපේ ගෙදර තිබුණා අකුරු අමුණන Press එකක්. තාත්තාගේ  Press එක මෙහා පැත්තේ තමයි මම සෙල්ලම් බත් උයන්නේ. මම උයන්න දෙයක් නැති වුණාම කරන්නේ අර  Press එකේ තියන පෙට්ටිවල පුංචි ඊයම් බරු ගෙනත් මුට්ටියට දානවා. ඒ කාලේ මම දන්නේ නෑ මේ අකුරු බව. දවසක් මම මේ කෑලී දාලා සෙල්ලම් බත් උයනවා. මට Press එක ඇතුළේ ඇහෙනවා අකුරු නැහැ. සමහර අකුරු අඩුයි... කියලා මිනිස්සු කෑ ගහනවා. ඔය අතරේ අපේ තාත්තා ඔතනින් යන ගමන් වළං ටික අරින්න කිව්වා. ඇරලා බැලුවාම මගේ මුට්ටිවල තියෙන්නේ අකුරු. තාත්තා කෑ ගැහැව්වා ඔහේ කොහේ අකුරු අමුණන්ද මෙයා ඔක්කොම අකුරු ටික උයනවා කියලා. මැල්ලුන් උයන්න, බත් උයන්න ඔක්කොටම මම ඇරගෙන තියෙන්නේ තාත්තාගේ  Press එකේ අකුරු.
අපේ තාත්තාගේ ගම බුලත්සිංහල ගමට යද්දී තාත්තා වෙලාවට වැඩ. ගෙදරින් හතට යනවා. කිව්වොත් හතට ලැහැස්ති අය දාගෙන යනවා. නැත්නම් නැහැ. අම්මා වුණත් වෙලාවට නැත්නම් තාත්තා යනවා. ඒ වෙලාවට ලැහැස්ති නැතත් බ්‍රෂ් එක, ටුවුත් පේස්ට් එක බෑග් එකේ දාගෙන ඇවිත් වෙලාවට කාර් එකට නඟින්නේ මම විතරයි. හුඟක් වේලාවට තාත්තා එක්ක යන්න ඉතුරු වෙන්නේ මම විතරයි.
අපේ අම්මත් ඒ කාලේ පොත් ලියනවා. තාත්තාත් ජනපි‍්‍රයයි. ගුරුවරු පවා අම්මාගේ ගොලයෝ. ඒ නිසා පොඩි කාලේ ඒක තරමක වදයක් වුණා. අපි අම්මාගේ තාත්තාගේ තත්ත්වය තියාන්නත් ඕනේ. දවසක් ගුරුවරියක් කවියක තේරුමක් මගෙන් අහලා මට බැරි වුණා. ඊට පස්සේ අහවල් මාධ්‍යවේදියාගේ... අම්මා ගැන කියලා ඕක දන්නේ නැද්ද කියලා ඇහුව්වා. මම කිව්වා අපේ ගෙදර කතා කරන්නේ සංස්කෘත නෙමෙයි සිංහල කියලා. ඒ තරමට ඒක වදයක් වුණා.
මම ක්ෂේත්‍රයට ආපුම කාලේ තාත්තා දවසක් කඩේට ගිහින් තියනවා. ඒ කාලේ තාත්තාත් ටීවී වැඩසටහනක් කරනවා. කවුද ඇවිත් එක පාරටම අහලා තියනවා චේතනා ලියනගේගේ තාත්තා නේද ඔයා කියලා. ඒකට තාත්තාට කේන්ති ගිහින් එයා කියලා තියනවා නැහැ මම ගුණදාස ලියනගේ කියලා. පස්සේ තාත්තා ගෙදර ඇවිත් කියනවා දැන් ළමයින්ගේ නම්වලින් තමයි මිනිස්සු අපට කතා කරන්නේ කියලා. නමුත් ඔහුට සතුටුයි.
චේතනාගේ මාධ්‍ය ජීවිතයේ රසවත් සිදුවීම් එහෙමත් ඇතිනේ...
එක් වතාවක් අපේ ස්ටුඩියෝ එක ගිනි ගත්තු කාලේ තාවකාලික තැනක අටවාගෙන වාගේ ප්‍රවෘත්ති කිව්වා. ඒ වෙලාවේ හරි විදියකට ප්‍රවෘත්තියක් නිවේදකයාගේ අතට දෙන්න ක්‍රමයක් එහෙම තිබුණේ නැහැ. මම එතන ප්‍රවෘත්කි කියපු පළමු දවසේ මම හිටපු මෙසේ ළඟට දණ ගහගෙන බඩගාගෙන අපේ ආයතනයේ ප්‍රවෘත්ති අංශයේ ලොක්කෙක් ආවා. ඇවිත් කොළයක් දික් කරගෙන මම ළඟ දණ ගහගෙන ඉන්නවා. මට මේක දැකලා හරිම හිනාත් යනවා. පස්සේ තමයි දැක්කේ කොළයක් දෙන්න තමයි ඇවිත් කියෙන්නේ. ඒක දීලා යන්නටත් ඉස්සුනොත් තීරයට පෙනවා. ප්‍රවෘත්ති ඉවරවෙනකම්ම ලොක්කා මා ගාව දණ ගහගෙන හිටියා.
ඔයාගේ පවුල් ජීවිතේ කොහොමද?
මට දැන් දුවලා දෙන්නෙක් ඉන්නවා. සැමියා පීපල්ස් ලීසින් ආයතනයේ සේවය කරනවා. ලොකු දුව මියුසියස් විද්‍යාලයේ තුන්වැනි ශ්‍රේණියේ, පොඩි දුව ළදරු පාසලට යනවා. මගේ සැමියාගෙන් මගේ ක්ෂේත්‍රයට විශාල සහයෝගයක් ලැබෙනවා. කොයි තරම් ජීවිතේ කාර්යය බහුල වුණත් පවුල් ජීවිතේ සමබරව ගිනියන්න සෑහෙන වෙහෙසක් ගන්නවා. රෑට නිදියන කාලය තමයි ඒකට කැප කරන්නේ. පාන්දර ප්‍රවෘත්ති කියන්න සමහර විට උදේ පහට විතර එන්න වෙන්නේ. ඒ එනකොට සැමියාගේ කෑම දරුවන්ගේ කෑම ඒ හැමදේම සකස් කරලා තමයි ගෙදරින් එන්නේ. රෑට දරුවන්ගේ ගෙදර වැඩ ටික කරනවා. විවේක කාලය සම්පුර්ණයෙන්ම පවුල වෙනුවෙන් කැප කරලා මම ඉගෙන ගන්න තියන කාලය දරුවගේ අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් කැප කරලා දැන් ති;යන්නේ.
චේතනා ඔබේ Email ලිපිනය අපේ පාඨකයන්ට මතක් කළොත්
READ MORE - ප්‍රවෘත්ති කියනකල් ලොක්කා මේසය ළඟ දණ ගහගෙන

* ඔබ ගැන නරක ආරංචියක් ලැබුණොත්

Tuesday, August 19, 2014

විනූ සිරිවර්ධන “ඇහැළේපොළ කුමාරිහාමි” අත්දැකීම් සමඟ...
අවසානයේදී පුස්වැල්ල කුමාරිහාමිගේ දියණිය ද ඇහැළේපොළ කුමාරිහාමි සමඟ දියේ ගිල්වා මරා දැමීමට තීන්දුව ලැබිණ. සුරුපී බවින් අග තැන්පත් ඈ විවාහ වන්නට සිටියේ මාම්පිටිය කුමාරයා සමඟිනි. මෙරට ඉතිහාසයේ සිදු වූ දරුණුතම මිනිස් ඝාතනයේ කොටස්කාරියක වන්නට ඇයට සිදු විය.
ඇහැළේපොළ කුමාරිහාමි සිනමා සිතුවම නැරැඹූ ඔබට පුස්වැල්ල කුමාරිහාමිගේ දියණියව හොඳ හැටි මතක ඇත. ඒ කවුරුන්දැයි මම ඔබෙන් විමසමි.
ආ . . . ඒ තරුමලීනේ. එයා තමයි පුස්වැල්ල කුමාරිහාමිගේ දුව විදිහට රඟපාන්නේ.
ඒ ඔබ ඇයව හඳුනන ආකාරයයි. තරුමලී විලස ජනප්‍රියත්වය හිමි කර ගත් මේ තාරකාව විනු සිරිවර්ධන නම් වන්නීය. ඇහැළේපොළ කුමාරිහාමි ඇගේ රිදී තිරයට පිවිසීමේ මුවදොර විය.
* විනූ මම කියු දේ හරි නේද?
ඔව්. ඇහැළේපොළ කුමාරිහාමි තමයි මගේ පළමු චිත්‍රපට රංගනය.
* හා හාපුරා කියා සිනමාවට පිවිසියේ ඓතිහාසික චිත්‍රපටයකින්. මොකද හිතෙන්නේ?
මම හිතන්නේ මේක රංගන ශිල්පිනියකට ලැබෙන ඉතාම විරල අවස්ථාවක්. මට එවන් චරිතයක් රඟපාන්න ලැබුණ නේද කියලා හිතත්දිත් පුදුමාකාර සතුටක් දැණෙනවා. අනික එයා ලංකාවේ ඇත්තටම ජීවත් වූ තැනැත්තියක්නේ. ඒක හින්දා ඒ කාලේ විදිහට දෙබස් උච්ඡාරණය කරන්න සිදු වුණා. මේ මොහොතේ මම චිත්‍රපටයේ අධ්‍යක්ෂ සුගත් සමරකෝන් මහතාට ස්තුති වෙනවා මෙවන් වූ චරිතයකට මට ආරාධනා කිරීම පිළිබඳ.
* මෙහි විනූගේ රංගනය හරිම දුර්වලයි කියලා චිත්‍රපටය නරඹපු කිහිප දෙනෙක් මා සමඟ කිව්වා. මොනවද ඒ ගැන කියන්න තියෙන්නේ?
ඇත්තටම මිනිස්සු එහෙම කිව්වද?
* ඔව්.
ඒත් මගේත් එක්ක කවුරුවත් ඔය විදිහෙ කතාවක් කියලා නැහැනේ.
* සමහර විට විනූ තරහා වෙයි කියලා ඔබේ හොඳ විතරක් ඇතැම් අය මූණට කියනවා ඇති?
හරි. මම අර කතාවට මෙහෙම උත්තරයක් දෙන්නම්කො. මේ චරිතය මට සුදුසු නිසානේ අධ්‍යක්ෂවරයා මට කතා කළේ. මම ඊට හැකි අයුරින් උපරිමයෙන් සාධාරණය ඉෂ්ට කළා. මගේ අඩුපාඩු තියෙන්න පුළුවන්. මොකද මෙය මගේ පළමු චිත්‍රපට රංගයනේ. ඊළඟ චිත්‍රපටයේ මම මීට වඩා හොඳින් රඟපාවි.
* ඇහැළේපොල කුමාරිහාමිහි මාම්පිටිය කුමාරයා ලෙස රඟපෑ අරවින්ද දොඹගහවත්ත සහ ඔබ අතර ඇත්තටම ආදර සම්බන්ධයක් තියෙනවා කියලා කට කතාවක් තියෙනවා?
මොනවා . . . කවුද අප්පේ ඔය වගේ කතා හදන්නේ. මට නම් හරි හිනා.
* සතුටට ද හිනා වෙන්නේ?
අපෝ නැහැ. ඒ වගේ විහිළු කතාවකට හිනා නොවී කොහොමද?
* අරවින්ද ඔබේ පෞද්ගලික මිත්‍රයෙක්ද?
නැහැ. අපි හඳුනගත්තේ ඇහැළේපොළ චිත්‍රපටයෙහි දර්ශන තලයට ආවට පස්සේ.
* ඔබ වරෙක මාධ්‍යයන්ට පවසලා තිබුණා බඳින්න ඉන්න කෙනා විදෙස් ගත වෙලා ඉන්නවා කියලා. අරවින්දත් කාලයක් විදෙස් ගත වෙල හිටියා?
ඔහු එහෙම රට හිටියද කියන්න මම දන්නේ නැහැ. විදෙස් ගත වෙලා ඉන්න කෙනෙකුගෙන් මට විවාහ යෝජනාවක් ආවා තමයි. හැබැයි තවම ඒක ස්ථිර නැහැ.
* ඒත් ඔබ පුන පුනා කියා සිටියා නේද ඔබේ පෙම්වතා විදෙස් ගත වෙලා ඉන්න කෙනෙක් කියලා?
දැනට ඒක ස්ථිර නැහැ. ඒ ගැන වැඩිදුර විස්තර දැනට කියන්න අපහසුයි.
* ඔබ ගැන නරක ආරංචියක් ලැබුණොත් මොනවද කරන්නේ?
ඒ කතාව ගැන හොයලා බලනවා.
* ඔබ පිළිබඳ මට ලැබුණු නරක ආරංචියක් කියන්නද බලන්න?
හා.
* විනූට හරියට මුල අමතක වෙනවලු?
මම ආසයි ඒ වගේ දේවල් මගේ මුහුණට අහනවා නම්.
* ඒ කිව්වේ?
මට මුල අමතක නැහැ කියලා මම දන්නවා. ඒ හින්දා ඔය වගේ කතා හදන අයටයි මම මේ කියන්නේ. තැන් තැන්වල ඔය වගේ කතා පතුරන්නේ නැතුව කෙළින්ම මගෙන් අහන්න. මම ඒවාට නියමෙට පිළිතුරු දෙන්නම්.
* ඔබ මේ දවස්වල ශ්‍රී ලංකා පදනම් ආයතනයේ ඉගෙන ගන්නවා. ඒ ගැනත් කියමු?
මම ජනමාධ්‍ය කළමනාකරණය පිළිබඳ උපාධියක් හදාරනවා.
* එහි අවසාන අරමුණ මාධ්‍ය ආයතනයක් හා සම්බන්ධ වීමද?
ඔව්.
* එතකොට රංගනය?
ජනමාධ්‍ය කියන්නේ කලාවේම කොටසක්නේ. ඒක කරන ගමන් මේකත් කරනවා.
* තරුමලී නිසා ඔබේ ඇත්ත නම දැන් බෙහෙවින් යටපත් වෙලා?
කමක් නැහැ. අමතක වෙලා ගියාදෙන්. තරුමලී කියන නම හොඳයි. අපේ පන්තියේ දේශන සඳහා එඩ්වින් ආරියදාස මහත්මයා ආව පළමු දවසේ මාව දැකලා ‘ආ . . . මේ අපේ තරුමලිත් පන්තියේ ඉන්නවනේ’ කියලයි දේශනය ආරම්භ කළේ.
* විනූගේ ඉදිරි නිර්මාණ මොනවද තියෙන්නේ?
නාට්‍ය තුනක් විකාශය වෙන්නට නියමිතයි. ඒවා එනකම් මමත් බලාගෙන ඉන්නවා.
* විනූ, අපි ඇහැළේපොළ කුමාරිහාමි චිත්‍රපටයේ ඔබ අසීරුවෙන්ම රඟපෑ දර්ශනය ගැන කතා කරමින් මේ සංවාදය අවසන් කරමු?
දියේ ගිල්වා මරණ දර්ශනයට මම හරිම බයෙන් මුහුණ දුන්නේ. දඹුල්ල පැත්තේ වැවක තමයි ෂූටිං තිබුණේ. අධ්‍යක්ෂවරයා දහයේ ඉඳලා එකට ගැන්නා. එක කියද්දී වධකයා මාව වැවට දැම්මා. අත් දෙකම ගැට ගහලයි තිබුණේ. ඇත්තටම එදා මට මරණ බය දැනුණා.
READ MORE - * ඔබ ගැන නරක ආරංචියක් ලැබුණොත්

මගේ මහත්තයා මට නීති දාන්නේ නැහැ - අනුරුද්ධිකා පාදුක්කගේ

මගේ මහත්තයා මට නීති දාන්නේ නැහැ - අනුරුද්ධිකා පාදුක්කගේ

http://www.rivira.lk/
පුංචි තිරයෙන් නිතරම දකින රුවක් නොවුණත් අනුරුද්ධිකා පාදුක්කගේ කියන්නේ පුංචි තිරයේ ජනප්‍රිය චරිතයක්. කලකට පසුව ඇයව ‘රිවිසරසි’ කතාබහකට එකතු කරගන්න අපි කල්පනා කළා.
අනුරුද්ධිකා මේ දවස්වල නිදහසේ කාලය ගතකරනවාද?
දරුවගේ වැඩකටයුතු එක්ක නිදහසේ කාලය ගත කරන්න නම් වේලාවක් නැහැ. පුතාගේ වයස දැන් අවුරුදු දෙකයි මාස හතයි. එයාගේ නම පෘථිවි. දැන් දඟයි. දරුවා ලැබුණට පස්සේ වැඩිපුරම එයා එක්ක කාලය ගතකරනවා.

අලුත් නිර්මාණවලට සම්බන්ධ වෙන්න අදහසක් නැද්ද?
නිර්මාණ කිහිපයකට ආරාධනා ලැබුණා. ඒ අතරින් සන්තුස ලියනගේ ගේ ටෙලි චිත්‍රපට දෙකකට සම්බන්ධ වුණා. තාත්තා සහ පුනරාගමනය කියන නිර්මාණ දෙකට. ඒ නිර්මාණ දෙකේම ලස්සන කතා තේමාවක් තියෙනවා. නිර්මාණාත්මකයි. ඊට අමතරව තවත් නිර්මාණ කිහිපයකට ආරාධනා ලැබුණා. තෝරා බේරාගෙන ඒවාටත් සම්බන්ධ වෙනවා.

නිතරම නොදකින්න හේතුව විවාහය කියන සංකීර්ණ බැඳීමේ සීමා මායිම් ද?
අනේ නැහැ. මගේ හස්බන්ඩ් නාලක විජේවර්ධන ශ්‍රීපාලි විශ්ව විද්‍යාලයේ මාධ්‍ය පිළිබඳ කථිකාචාර්යවරයෙක්. මගේ මහත්තයා මට නීතිරීති දාන්නේ නැහැ. ඉස්සර ඉඳලම මම සම්බන්ධ වුණේ ගුණාත්මක නිර්මණවලට විතරයි. මට හුඟක් ඇරයුම් එන්නේ හොඳ නිර්මාණවලට. ඒ නිසා ඒ වගේ ගැටලු තවම මතුවෙලා නම් නැහැ.

රූපවාහිනී තිරයේ නිතරම නොදැකීම ජනප්‍රියත්වය අඩුවෙන්න හේතුවක් කියලා හිතෙන්නේ නැද්ද?
නිතරම නොදැක්කොත් ජනප්‍රියත්වයේ අඩුවීමක් වෙනවා කියලා මම හිතන්නේ නැහැ. අවුරුදු පහකට වතාවක් හොඳ නිර්මාණයකට සම්බන්ධ වුණත් ඇති. ඒ චරිතය හා නිර්මාණය මිනිසුන්ගේ හදවතට දැනෙනවා නම් රඟපෑවත් නැතත් මිනිස්සුන්ට නම කිව්ව ගමන් මතක් වෙනවා මේ අහවලා කියලා. එහෙම නිර්මාණ එකකට දෙකකට සම්බන්ධ වුණ අදටත් ජනප්‍රිය ප්‍රවීණ කලාකරුවෝ ඕනතරම් ඉන්නවා. ඒ නිසා මට ඒක ගැටලුවක් නැහැ. මාව ප්‍රේක්ෂකයින්ට අමතකයි කියලා මම හිතන්නෙත් නැහැ.

වේදිකා නාට්‍ය රඟපෑමෙන් ඈත්වෙලාද ඉන්නේ?
ඈත්වෙලා නම් නැහැ. ඒත් ලොකු කාලයක් ඒ සඳහා වැය කරන්න ඕන. හොඳ නිර්මාණයක් නම් කාලය කැප කරන්න බැරිකමකුත් නැහැ. ඒත් දැනට වේදිකාවෙන් ටිකක් ඈත්වෙලා ඉන්නේ දරුවගේ වැඩ නිසයි.

අනුරුද්ධිකා පාදුක්කගේ මෙගා නාට්‍ය විරෝධියෙක් ද?
විරෝධයක් නැහැ. ඒත් මම අද වනතුරුම මෙගා ටෙලි නාට්‍යවලට සම්බන්ධ වෙලා නැහැ. මෙගා කියන්නේ වාණිජ පරමාර්ථයෙන් නිර්මාණය වන ඒවා. මම මුදල් මත යැපෙන නිළියක් නමෛයි. මම වටිනාකම හා මගේ කාලය දෙන්නේ ගුණාත්මක නිර්මාණවලට විතරයි.

අනුරුද්ධිකාට චෝදනාවක් තියෙනවා සම්මාන බලා‍පොරොත්තුවෙන් රඟන නිළියක් කියලා. ඒක ඇත්තක්ද?
මම නම් සම්මාන බලාගෙන නිර්මාණවලට සම්බන්ධ වෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසා ඔය චෝදනාව මට අදාළ නැහැ. නමුත් මම සම්බන්ධ වුණ බොහෝ නිර්මාණ සම්මාන සඳහා නිර්දේශ වුණා. සමහරක් ඒවාට සම්මාන ලැබුණා. මට ඒ ගැන සතුටුයි. සම්මානය ලැබුණත් නැතත් නිර්දේශ වීමම වටිනවා.

විකාශය වීමට නියමිත නිර්මාණ හුඟක් තියෙනවා නේද?
චිත්‍රපට කිහිපයක් තියෙනවා. තේජා, කරදිය, අපරාධය හා දඬුවම නවකතාවේ අනුවර්තනයක්, ඩස්ට්, මායා කියන නිර්මාණවලින් ඉදිරියේ දී දකින්න පුළුවන්.

අනුරුද්ධිකා රඟපෑමෙන් ඉවත් වෙනවා කියලා රාවයක් පැතිරෙනවා?
මට කරන්න පුළුවන් හොඳම රැකියාව රඟපෑම. ඒ නිසා මම සම්පූර්ණයෙන්ම රඟපෑමෙන් දැන්ම ඉවත් වෙන්නේ නැහැ. ඉස්සර වගේම අදටත් රඟපාන්න මම ආසයි.
හර්ෂණී වීරරත්න
ඡායාරූප - චමිල කරුණාරත්න
http://www.rivira.lk/online/images/2014/08/17/anuruddhika%20padukkage%202.jpg
http://www.rivira.lk/online/images/2014/08/17/anuruddhika%20padukkage%203.jpg
http://www.rivira.lk/online/images/2014/08/17/anuruddhika%20padukkage%204.jpg
http://www.rivira.lk/online/images/2014/08/17/anuruddhika%20padukkage%205.jpg
READ MORE - මගේ මහත්තයා මට නීති දාන්නේ නැහැ - අනුරුද්ධිකා පාදුක්කගේ

තව නූලෙන් ජීවිතය ඉවරයි

Monday, August 18, 2014


අයිරින් ලියනගේ ගේ රස මතක අහුර
සත්සරණී 17 වැනිදා ටවර් රඟහලේදී
අයිරින් ලියනගේ මියුරු ස්වරයෙන් ගැයෙන “සත්සරණී” සංගීත ප්‍රසංගය මේ මස 17 වැනිදා පස්වරු 6.00ට මරදාන ටවර් රඟහලේදී පැවැත් වෙනවා. ඒ පැවැත්වෙන්නේ අයිරින්ගේ කලා දිවියේ වසර පනස් පහක කලා සමරමින්. රංජිත් ඩයස් ප්‍රමුඛ මවුන්ට් චයිම්ස් වාදක මඩුල්ල සංගීතය සපයන මේ සුන්දර අවස්ථාවට ඈ ඇගේ ගීත වගේම නිළි රැජින රුක්මණී දේවියගේ, ගීත කෝකිලාවිය ලතා වල්පොලගේ වගේම සුජාතා අත්තනායකගේත් ගීත ගයන්න සිතාගෙනයි ඉන්නේ.
ඉෂාක් බෙග්, සූරිය කුමාර මුත්තලගේ, වජිර එදිරිමාන්ත, චානක ඉලුක් කුඹුර, පුෂ්පකුමාර කියන පිරිස ඇය සමඟ සම්බන්ධ වෙන්නේ යුග ගායනයෙන්. වසර හතරහමාරකට ඉහත ඇගේ සැමියා සුදත් ජයසූරිය කරන්න සිටිය මේ ප්‍රසංගය කල් ගියේ ඔහුගේ අභාවය නිසා. ඊට පස්සේ එහෙම ප්‍රසංගයක් කරන්න අයිරින්ගේ සිතේ බලාපොරොත්තුවක් නැතිවුණත් ඒකට ඈව උනන්දු කළේ ඇගේ රසිකයෝ. රසිකයන්ගේ ආරාධනාවෙන් පැවැත්වෙන මේ සංගීත ප්‍රසංගයේ කථනය රංජිත් එදිරිසිංහගෙන්. වේදිකාව සුන්දර කරන නර්තනය අමාලි විත් සුපර් ස්ටාර් ඩාන්සින් කණ්ඩායමෙන්.
අයිරින් ගායනයට පිවිසියේ සත් හැවිරිදි වියේ. ඒ ගුවන් විදුලියෙන්. ඇගේම කියලා ගීත කිහිපයක් තිබුණත්, ඈ වැඩිපුරම ගැයුවේ රුක්මනී දේවිගේ, ලතා වල්පොලගේ ගීතයි. ප්‍රසංගවලට ගියාට පස්සේ රසිකයන්ගෙන් ඇයට ආරාධනා ලැබුණේ ඒ ගීත ගයන්නයි. කොහොම වුණත් ඊට පස්සේ අයට අපූරු නමක් පට බැඳුනා. ඒ පුංචි රුක්මනී. හැමෝම ඈව ඇමතුවේ අයිරින් කියලා නොවෙයි, පුංචි රුක්මනී කියලා. මේ පුංචි රුක්මනීගේ ගෙවී ගිය කලා ගමන් මගේ සිදුවුණු සිදුවීම් ඇය අප සමඟ පැවසුවේ ඒ අතීතය සොයා යමින්.
මේක සිද්ධ වුණේ යුද්ධය තිබෙන කාලේ. එදා සංගීත ප්‍රසංගය තිබුණේ අනුරාධපුරයේ. අයිරින්ටත් ඒකට ආරාධනා කරලා තිබුණා. හැමෝම ගියේ බස් එකේ. මාලිගාවත්තෙන් ලතා අක්කව ගත්ත පිරිස ඊළඟට ගත්තේ බර්ටි අයියව. උදෑසන කොළඹින් පිටත් වුණු බස් රථය කරදරයක් නැතිව අනුරාධපුරයට ළඟා වුණේ සවස් යාමයේ. ඒත් අනුරාධපුරයේ කලබලයක්.
“මෙතනින්” එහාට යන්න දෙන්න බෑ”අයිරින්ලාගේ වාහනය නතර කළේ පොලිස් නිලධාරියෙක්. බිමට බැස්ස බර්ටි අයියා පොලිසියේ රාළහාමිට අනුරාධපුරයට ආව කාරණය කිව්වේ මේ අතරදි.
“මම නම් හිතන්නේ නෑ අද ප්‍රසංගය තියෙනවා කියලා”
පොලිස් නිලධාරියා කිව්වේ බස් රථයේ හිටිය ලතා අක්කා ඇතුළු හැමෝමත් එක්ක සිනහවෙන ගමන්. අනුරාධපුර නගරයට පිවිසෙන්න ගත්ත වරමත් එක්ක අපි මුළින්ම ගියේ නවාතැනට. ඊට පස්සේ මේ ඛේදවාචකය සිද්ධ වුණු ෂෙඩ් එක ළඟට.
“ෂෙඩ් එකේ තෙල් බවුසරයක් පුපුරවලා”
බර්ටි අයියා, කිව්වේ බොහොම දුකෙන්. ෂෙඩ් එක ළඟ සිටිය බොහෝදෙනා ඒ වනවිටත් දරකොට වගේ. ඒක නම් පුදුම ඛේදවාචකයක්. හැමෝගේම සිතේ තිබුණේ ඒ වගේ අදහසක්. ඔවුන් සියලු දෙනාම කොළඹ එන්නට පිටත් වුණේ ඊට පසුවදා.
එදා අපි ගියේ ගම්පොළ සංගීත ප්‍රසංගයකට. රථයේ හිටියේ අයිරින් වගේම සුදත්. වාහනය පැදෙව්වේ අයිරින්ගේ සහෝදරියගේ පුතා. ප්‍රසංගය අවසාන වනවිට උදෑසන දෙක විතර වෙලා. තුන්දෙනත් එක්කම වාහනයට නැග්ගේ කොළඹ එන්න සිතාගෙන. පේරාදෙණියට ආව විතරයි. එකපාරටම අයිරින්ලගේ වාහනේ හැප්පුවේ සීනි ලොරියක්. වාහනේ කුඩේ කුඩු. අවට පිරිස රැස්වෙලා අයිරින්ව එළියට ගන්නවා විතරක් අයිරින්ට මතක. දවස් හතකට පස්සේ ඈට සිහිය එනවිට ඈ සිටියේ රෝහලේ වාට්ටුවේ ඇඳක් උඩ. ඒ වනවිට සිද්ධ වෙන්න ඕන දේවල් ඔක්කොම සිද්ධ වෙලා. සහෝදරියගේ පුතාගේ මෘත ශරීරය කොළඹට යවලා. සුදත්වත්, අයිරින්වත් නවලෝකයට මාරු කළා. අයිරින්ගේ කකුල කැඩිලා. ඒ අතරතුරෙන් කාලයක් අයිරින් සිටියේ එක්තැන් වෙලා.
අනතුර වනවිටත් අයිරින් සිටියේ විදේශ සංගීත ප්‍රසංගයකට දින දීලා. කොහොම වුණත් කමක් නෑ කියලා ඈ ඩුබායිවල මේ ප්‍රසංගයට ගියේ රෝද පුටුවේ ඉඳන්. ඒ ප්‍රසංගයට ඉෂාන් බෙග් වගේම අනිල් භාරතීත් සිටිය වග ඈට අදටත් මතකයි. ප්‍රසංගය කළේ මාලනී,ෂෙරීන් කියන දෙන්නා. ඔවුන් අයිරින්ව ඒ කාලයේ බලාගත්තේ බොහොම ආදරයෙන්. ප්‍රසංගයකට සහභාගීවුණාට
පස්සේ අයිරින්ව ඔවුන්ගේ නවාතැනට අරගෙන ආවා. තට්ටු ගණනක් උස තට්ටු නිවාසයක ඉහළම ඉන්න විට අයිරින්ට දැනුණේ බියක්. අනිල් භාරතී හොඳටම නිදි. ඈ අනිල් භාරතීට කතා කළා.
“අනේ අයියේ මට හරි බයයි. සාලයට එන්නකෝ”
නිදිමරගාතේ සිටිය අනිල් භාරතී සාලයේ සෙටියේ ඉඳ ගත්තා. ටික වෙලාවයි ගියේ මෙන්න ඔහු ගොරව ගොරව නිදි. අනේ ඉතිං මොනව කරන්නද? කකුල් දෙක කැඩුණාට පස්සෙයි අයිරින්ට ඒකේ අගේ කොයිතරම්ද කියලා සිතුණේ.
මේ සිද්ධිය වුණේ අයිරින්ට අවුරුදු දොළහක් තරම් වයසේදී. එදා ඔවුන් ගියේ පමුණුගමට. එහේ සිටිය ආරච්චි කෙනෙකුගේ දුවකගේ මංගල සාදයකට. කොළොම් පුරවරයෙන් බොහෝ දුරක තිබුණු මේ සාදයට බොහෝ දෙනෙකුට ආරාධනා ලැබිලා තිබුණා. පමුණුගමට යන්න තිබුණේ වංගු රැසකින් හැරිලා.
“අයිරින් සිංදුවක් කියන්නකෝ”
අනෙක් ශිල්පීන්ගෙන් ලැබුණු ආරාධනයෙන් පුංචි අයිරින් තැනට ඔබින විදියට ගීතයක් ගැයුවා. ඒ “ජීවන මේ ගමන සංසාරේ....” කියන ගීතය. වංගුවකින් හැරෙන විටම රථයේ රියැදුරා “සැඩ සුළං” චිත්‍රපටයේ වගේ හෝන් එක තුන්වරක් ශබ්ද කරන්නේ හැමෝගෙම සිනාහඬ අතරෙන්. වැඩි වේලාවක් ගියේ නැහැ. රථය ඉදිරියට පැන්නේ කුකුළු නාම්බෙක්.
“ඉක්මනට යන්, මේක පිට ගමක්”
රථය එකපාරටම කුකුළු නාම්බගේ ඇඟ උඩින් ගියා කියලා සිතුව හැමෝම රියැදුරාට කෑගැසුවේ ඉක්මනින්. රියැදුරාත් අතෑරියේ නැහැ. හැටට හැටේ පෑගුවා. එකපාරටම ඔක්කොම එකම ගොඩකට වැටුණේ රියැදුරා ගැහුව බ්‍රේක් පාරෙන්.
“මොකක්ද ඒ කළේ?”
හැමෝම ඇසුවේ එකපාරට තරහෙන්. රථයෙන් බැහැලා බැලුවමයි වැටහුණේ.
“වාහනය තව චුට්ටෙන් මුහුදේ”
හැමෝගෙම කසු කුසුව නැවතුණේ දෙවියන්ට පිං දෙමින්. ඊළඟටයි ඔවුන්ට රියැදුරාව මතක් වුණේ. තිබුණු කලබලයට වාහනය පැදවූවත් ඒ පදවලා තිබුණේ ඔවුන් යා යුතු පාරේ නොවෙයි. එතැනින් එහා තිබුණේ ප්‍රපාතයක්. රියැදුරාගේ බ්‍රේක්පාර නිසා හොඳට ගියා.
මේ සංගීත ප්‍රසංගය තිබුණේ සාජාවල. ප්‍රසංගය අවසාන වෙලා අපි හැමෝම සාප්පු සවාරි ගියා. කීර්ති පැස්කුවල්, වෝල්ටර් ප්‍රනාන්දු , බේබි ශානිකා, පුන්සිරි සොයිසා, ඒ සවාරියේ සාමාජිකයෝ. සාප්පු ගණනකට ගිහින් අවසානයේ අයිරින්ගේ හිත තැවතුණ සාප්පුවෙන් බඩු ගත්තා. අනික් පිරිස සිටියේ සාප්පුවේ එළියේ. සාප්පු සවාරිය අවසාන කරන්න සිතාගෙන අයිරින් සාප්පුවෙන් එළියට ආවා.
“අක්කේ අර උඩ බලන්නකෝ”
හැමෝම කිව්වේ එකපාරටම.
“ උඩ බලනවද නැද්ද”
අයිරින් සිටියේ මොකද කරන්නේ කියන අවිනිශ්චිත බවෙන්. “කමක් නෑ” කියලා අයිරින් උඩ බැලුවේ ඒත් එකකම වගේ.
“බුදු අම්මෝ, සර්පයෝ”
ඈ කෑගහගෙනම එළියට පැන්නා.
“අක්කේ පනින්න එපා”
සාප්පු සවාරි සාමාජිකයෝ කෑ ගැසුවා. එවිටමත් ඈ එළියට පැනලා අවසන්.
“තව චුට්ටෙන් ලංකාවට ගේන්න වෙන්නේ අයිරින්ගේ බොඩි එක තමයි.”
වෝල්ටර් කිව්වේ බය බිරන්ත වෙලා ඉන්න අයිරින් දැක්කට පස්සේ. සාප්පුව අසලින්ම තමයි වාහන ගමන් කරමින් තිබුණේ. ඔළුව උඩින් සිටිය සර්පයෝ තොගය දැක්කම අයිරින්ට උන්හිටි තැන් අමතක වුණේ ඉබේටම. කිසිම දෙයක් ගැන සිතුවේ නැති ඈ සිටිය තැනෙන් ඉවතට පැන්නා. කොහොමත් අයිරින්ට කැරපොත්තෝ, හූනෝ,වගේම සර්පයෝත් පේන්න බැහැ. ඇගේ සිතේ උන්ට තිබුණේ පුදුම බයක්. බය කරන්න සිතාගෙන කළ ඒ විහිළුව නිසා ඇගේ ජීවිතය බේරුණේ අනූනවයෙන්. ජීවිතයට අමතක නොවන ඒ සිදුවීම අයිරින්ට අපූරු පාඩමක්.
“මේ ප්‍රසංගය බලන්න ඇවිත් ගීත අහලා රස විඳින්න.”
අතීත කතාබහ නතර කරලා ඈ ඈට ආදරය කරන රසිකයන්ට ආරාධනා කළා. ඒත් එක්කම ඈ මතකයට නැගුවේ තමන්ගේ දයාබර සැමියාව.
“ඔහු සිටියනම් ප්‍රසංගය දවසට කොයි තරම් සතුටු වේවිද?”
ඈ අවසානයට කිව්වේ කඳුළු පොකුරක් නෙත් අතර හිරකරගෙන.
READ MORE - තව නූලෙන් ජීවිතය ඉවරයි

‘තිගේ පතිවෘතාව ආරක්ෂා කර ගන්නට සිතීමෙන් දැන් පලක් නැහැ’


සුගත් සමරකෝන්ගේ තිර රචනය ඇසුරෙන් ‘සරසවිය’ ගෙන එන කතාව අවසාන කොටස
කුමාරිහාමි හාන්සි පුටුවේ වාඩි වී සිටිය ද සිත තිබුණේ බොහෝ දුරකය. සිය හිමි පහතරටට වී කුමක් කරන්නේදැයි යන්න ඇයට ගැටලුවකි. ඔහු තමා හා දරුවන් බේරා ගන්නා බවට යම් විශ්වාසයක් සිතෙහි පැලපදියම් වී තිබුණ ද ඒ විශ්වාසය දිගින් දිගටම අහිමි වී යන බවක් හැඟේ. ඒ ගිනි පුලිඟකට හසු වූ වෙඬරු පිඬක් සේය.
‘නුඹේ මිනිහ සුදු ස්තිරියාවක් එක්ක නිදි වැද්ද මිනිහෙක්’
මොල්ලිගොඩගේ උස් ස්වරය යළි යළිත් ප්‍රතිරාවය වූයේ ඇයටත් නොදැනීමය. අවිශ්වාසය නමැති නාගයා සිතට පිවිස දරණ ගසා ගෙන පෙන ගොබය පුම්බා ගත්තේය. එහෙත් ඇසිල්ලකින් ඒ සිතුවිල්ලට ඉඩ නොදුන් කුමාරිහාමිගේ සිතට තවත් සිතුවිල්ලක් ගලා ආවේ ඉබේමය. එක් සිතුවිල්ලක් අරභයා නැඟෙන අනෙක් සිතුවිල්ලකට සිය සිත යොමා සිටි ඇයට බාධා කරන්නට කිසිවෙකුත් නොවීය. ඒ නිසා ඈ සිත මිස කය නැති බඹලොවකට පිවිසියෙකු සේ එහි සිතූ ලෙස සැරිසැරුවේ තම සිතැඟි පරිදිය.
ඩාං . . ඩාං . . . ඩාං
ඊට වැඩි ඉඩක් නොතබාම ඇසුණු බෙර හඬ කුමාරිහාමිව පියවි ලොවට රැගෙන ආවාය. අවසිහියෙන් මෙන් ඈ ඉදිරිපස බැලුවේ තමාට නුදුරින් ඇසෙන බෙර හඬ කුමක්දැයි යන්න තේරුම් ගැනීමටය. බෙරකරු සමඟ පිවිසෙන රාජ පුරුෂයෝ පැමිණෙන්නේ වළව්වට බව දැන් ඇයට සක්සුදක් සේ පැහැදිලිය. කුමාරිහාමි පුස්සැල්ලේ කුමාරිහාමි දෙස බැලුවේ මේ සිදු වන්නේ කුමක්දැයි විමසන්නාක් මෙනි. ඔවුන් ඉදිරිපසට පැමිණි කටුපුල්ලේවරයෙක් සංදේශයක් දිගහැර හඩ නඟා කියවන්නට වූයෙන් ඈ ඒ අසා සිටියේ සිහියත් අසිහියත් අතරය. රාජ පුරුෂයෝ නිවෙස ඇතුළට පිවිස එහි සිටි සියලු දෙනා එළියට ඇදගෙන පැමිණෙන අයුරු කුමාරිහාමි බලාගෙන සිටියේ ගල් රුවක් පරිද්දෙනි. අසලට පැමිණි රාජ පුරුෂයෙක් සිය අතෙන් අදිත්ම ඈ අත ගසා දැමූයේ තම ගෞරවය නිසාය. බාල දියණිය සියතට ගත් ඕ දරුවන් තිදෙනා ළං කර ගත්තේ ඉදිරියේ සිදුවන කුමන ගැටලුවකට වුව ද මුහුණ දීමට සිය සිත දැඩි කර ගනිමිනි.
ඉහළ මාලයෙහි සිටින ඇහැළේපොළගේ නොසන්සුන් බව කෙතරම් ද යන්න එක්නැළිගොඩට හැඟී ගියේය. බරට අඩි තබමින් ඔහු එහාටත් මෙහාටත් යන අයුරු පහළ මාලයෙහි සිටින අයටත් ඇසෙන්නේ එබැවිනි. එක් පැත්තකින් යුද්ධය සාර්ථක කර ගත හැකි වේවිදැයි යන සිතුවිල්ල ඔහුව පෙළන බව හේ දනියි. ඉංග්‍රීසින් සිය යුද ආධාර සපයන බවට කිසිදු පණිවුඩයක් නොවීම ද ඒ නොසන්සුන්කමට තවත් හේතුවකි. හෙළි නොකළ ද අනෙක් පැත්තෙන් බිරිය හා දරුවන් පිළිබඳත් ඇහැළේපොළ නිලමේතුමා විස්සෝප වන බව එක්නැළිගොඩට අමුතුවෙන් කිවයුතු නොවේ. දැන් දැන් ඔවුන් පිළිබඳ ලැබෙන ආරංචි ඒතරම් සුබදායක නොවන බව එක්නැලිගොඩ ද සිහිපත් කළේ කැලඹුණු සිතෙනි. ඔහුගේ සිතුවිලිවලට බාධා වූයේ ඈත සිට දූවිලිවලා ඉහළ යවමින් පැමිණි අසරුවකුගේ හඬයි. ඇහැළේපොළ පහළට පැමිණියේ ද එසැනෙනි. අසු පිට බැස පැමිණි සුදු නිලධාරියා අත වූයේ හසුනකි. එක්නැළිගොඩ ඇහැළේපොළ දෙස බැලුවේ චකිතයකිනි. ඔහු නිලමේතුමාගේ මුහුණ දෙසම බලා සිටියේ ඒ පයින්ඩය කුමක්දැයි වටහා ගනු සඳහායි.
‘අපි පළමුව හෙට උදේම සීතාවක බලා පිටත් වෙමු’
හසුනෙන් නෙත් ඉවතට ගත් ඇහැළේපොළ අන්තිම තීරණය ප්‍රකාශයට පත් කළේය. ඔහු වටා සිටි සියල්ලන්ගේ ඔල්වරසන් හඬ සැතපුමක් පමණ දුරින් අසු පන්නමින් සිටි ඉංග්‍රීසි අසරුවා බියට පත් කිරීමට සමත් විය. හේ තම අසුගේ වේගය වැඩි කළේ සිතට දිරි ගනිමිනි.
සිර මැදිරිය අසල ඇති පන්දම් එළියෙන් කුමාරිහාමිට මද්දුම බණ්ඩාරගේ හා ලොකු බණ්ඩාරගේත්, ඩිංගිරි මැණිකාගේත් මුහුණු පෙනෙයි. ඇය මද්දුම බණ්ඩාරගේම මුහුණ දෙසම බලා සිටියාය. ඇයට සිහිවූයේ ඇහැළේපොළය. ඔහු ඇහැළේපොළගේම කපාපු පළුව යැයි කුමාරිහාමි සිතුවේ අනෙකක් නිසා නොවේ. කුඩා වුව ද පුතු සිතන්නේ ඇහැළේපොළ මෙනි. ඔහු සතු රණ ශූරත්වයත්, එඩිතර බවත් අඩු නැතිව පුතුට පිහිටා ඇති සේය. ඈ තම අත නිදන චූටි මැණිකේගේ උවන දෙස බැලුවාය. අමන ගති ඇති වඩිග රජුගේ කෝපය නිසා දුක් විඳින්නට සිදුව ඇත්තේ මේ නොදරුවන්ටය.
පන්දම් එළිය මුහුණට වැටීම නිසා කුමාරිහාමිගේ මුහුණ පැහැදිලිව දර්ශනය වෙයි. ඈ දෙස විමසිල්ලෙන් බලාගෙන සිටි අයකුට ඇගේ නෙතඟ නැඟුණු කඳුළක් ඒ පන්දම් එළියෙන් දිලිසෙන අයුරු දැකගත හැකිය. අවට රජ වෙන ගුප්තභාවය බිඳිමින් පැමිණෙන කිහිප දෙනෙකුගේ පා ගැටෙන හඬ කුමාරිහාමිගේ සවනත ගැටිණි. අය තැති ගත්තාය. එසේ වූයේ හෝරා කිහිපයකට පෙර සිදු වූ සිදුවීම කුමාරිහාමිගේ සිත සසල කිරිමට සමත්ව තිබූ බැවිනි. ඇය එය යළි යළිත් සිහිපත් කළාය.
හදිසියේම පැමිණි පරිවාරක ස්ත්‍රීන් දෙදෙනා කුමාරිහාමි කැඳවා ගෙන යන්නේ කුමකටදැයි ඇය කල්පනා කළේ ඔවුන්ගේ මුහුණු දෙස විමසිල්ලෙන් බලමිනි. හැඟීම් විරහිත ඒ මුහුණුවලින් ඇයට කිසිදු නිගමනයකට පැමිණිය නොහැකි තරම්ය. සළුවක් හිස දවටා මේ රුගෙන යන්නේ හොඳකට නම් නොවන වග ඈට පැහැදිලිය. දොරකින් ඇතුළු වූ විගස ඈ දුටුවේ දුක්ගන්නා රාළයි. ආපසු ඇතුළු වූ දොර දෙස බැලුව ද ඈ අසල සිටි පරිවාරක ස්ත්‍රීහු ඒ වන විටත් අතුරුදන්ව සිටියහ. දුක්ගන්නා රාළ ද පිටව ගියේ තමා සිටින වග ද නොතකමිනි. වික්ෂිප්තභාවයට පත් කුමාරිහාමි අවට බැලූයේ ඇය කුමන ස්ථානයක සිටින්නේ දැයි කියා දැන ගනු රිසියෙනි. එක්වරම ඇගේ නෙත ගැටුණේ සිරියහන් ගබඩාවෙහි වැතිරී සිටි රාජසිංහ රජුගේ රුවයි. ඇගේ හදවත ස්පන්ධනය වන වේගය ඇයටම ඇසෙන තරම්ය. ඈ නැවතත් දොර අසලට ගියේ කෙසේ හෝ මින් පිට විය හැකි ක්‍රමයක් සොයනු සඳහාය. දොර එළියෙන් අඟුලු ලා ඇත.
‘තිගේ පුරුෂයා මගේ හිතේ ඇවිලූ ගින්න මොහොතකට හෝ නිවාලන්න තීට හොඳ අවස්ථාවක් මේක’
රජුගේ ස්වරය ඇගේ සවනට දැනුණේ යවුලකින් අනින්නාක් මෙනි. ඇය සිටියේ ගල් පිළිමයක් ලෙසිනි. රජු සිරියහනෙන් නැඟී ඉන් පිටතට පැමිණියේ තම ප්‍රශ්නයට කුමාරිහාමිගෙන් නිසි පිළිතුරක් නොවූ නිසාය.
‘තිගේ පතිවෘතාව ආරක්ෂා කර ගන්නට සිතීමෙන් දැන් පලක් නැහැ’
වඩුග රජාගෙන් බේරී යාම ලෙහෙසි පහසු කටයුත්තක් නොවන වගක් කුමාරිහාමිට දැනෙයි. ඇය සිටියේ ඊළඟට ගත යුතු පියවර පිළිබඳ කල්පනා කරමිනි.
‘තිගේ පුරුෂයා සුදු ජාතික ස්තිරියාවක් එක්ක නිදි වදිනවා. තී මාත් එක්ක නිදි වදිනවා’
බීමත්ව සිටින රජුගේ ස්වරය තව තවත් උස්ව නැඟිණි. ඔහු තමා අසලට පැමිණෙමින් සිටියි. කුමාරිහාමි සිටින්නේ බිත්තියට පිටදීය.
ඇගේ සොඳුරු රුව දුටු රජුට ඉවසුම් නොදෙන ප්‍රීතියක් හට ගත්තේය. ස්ත්‍රියක සතු දේහ ලාලිත්‍යයෙන් පිරිපුන් වූ ඇගේ අඟ පසඟ ස්පර්ශ කරන්නට ඇත්නම් යන සිතුවිල්ල රජු ඇයට සමීප කිරීමට සමත් විය. ඇගේ රුවෙහි සුන්දරත්වය රස විඳිය හැක්කේ ඈ අසලම ඉඳිමිනි. නෙළුමක් වැනි ඇගේ උවනෙහි රත් පැහැතිව දිලෙන දෙතොලෙහි මී උතුරයි. ඇය හැඳ සිටින හැට්ටය දරා සිටින රණ හසුන් පරදවන පීන පයෝදර හැට්ටය පුපුරා එළියට පිවිසීමට බලා සිටන්නේ තමා සමඟ රති කෙළියට සූදානම්ව යැයි රජුට සිතිණි. රණ හසුන් හා බැඳි මෙවුල්දම අතර ඇති සිහින් ඉඟ රජුගේ සිත රැඳි කාම වේගය උත්සන්න කළේය. එකෙනෙහිම ඉවසුම් නොවූ රජු රාගයෙන් මත් වුණු සිය නෙත් දල්වා ඇගේ සිහින් ඉඟ සිය සුරතෙන් බදා වැළඳ ගනිමින් ඇය තමා අසලට ඇදගත්තේ මුහුණට මුහුණ ළංව සිටිනා සේය.
බලාපොරොත්තු නොවූ මොහොතක සිදු වූ මේ සිප ගැනීමෙන් කුමාරිහාමි අසරණ විය. ඇය සිය සිතට පිවිසි කෝපය පළ කළේ කෙළ පිඬක් රජුගේ මුහුණ මත හෙළමිනි. අන්ද මන්ද වූ රජු ඈව තල්ලු කළ බැවින් පලස මත ඈ ඇද වැටුණේ එහි අසල වූ රන් කෙණ්ඩියක් ද පෙරළමිනි.
ඇතුලේ වන්නේ කුමක්දැයි දැනගනු අටියෙන් සිරියහන් ගබඩාවේ රැඳී උන් දුක්ගන්නා රාළ එක් වරම දොර හැරියේ රජුගේ ඇමතීමෙනි. කුමාරිහාමි ඇරුණු දොරෙන් එළියට පැන්නාය. ඈ අල්ලා ගැනීමට ළං වූ දුක්ගන්නා රාළගේ යටි බඩට පහරක් එල්ල කළ බව පමණක් ඇයට මතකය. රජුගේ අණට අකීකරු වීම නිසා කුමාරිහාමිට සිදු වූයේ කුමක්දැයි දැන ගැනීමට නම් ඔබ කළ යුත්තේ ඇහැළේපොළ සිනමාපටය නැරැඹීමය.
READ MORE - ‘තිගේ පතිවෘතාව ආරක්ෂා කර ගන්නට සිතීමෙන් දැන් පලක් නැහැ’

හැමෝම මා වෙනුවෙන් මඩ නෑවා


‘පරපුර’ සමඟ අධ්‍යක්ෂණයට පිවිසි ක්ලීටස් මෙන්ඩිස් කියයි
බොහෝ අධ්‍යක්ෂවරුන්ට මාව පෙනුණේ දුෂ්ටයෙක් විදියට
විටෙක ඔහු අපේ සිනමාවේ ප්‍රබල සටන්කාමියකු වූයේය. ඒ තරමටම වීරයාගේ චරිතයෙන් ද ඔහු ප්‍රේක්ෂක හදවත් දිනාගත් බව රහසක් නොවේ. ඒ සැමටම වඩා ඔහු අපේ සිනමාවේ කැපී පෙනුණේ දුෂ්ටයකු ලෙසිනි. චිත්‍රපට දෙසීයකට අධික සංඛ්‍යාවක එකී, නොකී විවිධ චරිත රඟමින් වරෙක වේදිකාවේ ‘මනමේ’ කුමාරයා වූයේ ද ඔහුය.
තවත් වැඩිදුර යමක් නොකියාම මම ක්ලීටස් මෙන්ඩිස් නමැති ඒ අපූර්ව රංගන ශිල්පියා ඔබේ මතකය අද්දරට කැඳවා එමි. කලෙක පටන් සිත යට ගුලි ගැහුණු හීන අහුරක් සිනමා සිත්තමකට කැටි කර ඔහු මෙවර ප්‍රේක්ෂකයා හමුවට පැමිණෙන්නේ චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂවරයකු ලෙසිනි. ‘පරපුර’ ඔහුගේ ඒ කුලුඳුල් සිනමා සිත්තමයි.
සිය රංගන දිවියේ හතළිස් වසක් සපුරන ක්ලීටස් අද මෙසේ අප හා එක් වන්නේ ‘පරපුර’ ක වගතුග සමඟින් ඔහුගේ සොඳුරු මතකයන් ඔබ වෙනුවෙන් අවදි කිරීමටය.
චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂවරයකු වීමේ සිහිනය කලක පටන් ඔබේ සිතේ තිබුණ දෙයක්. ඇයි මෙතරම් ප්‍රමාද වුණේ?
නෑ, ඇත්තටම මගේ එහෙම ආසාවක් තිබුණට මෙච්චර ඉක්මන් වෙන්න හිතුවේ නෑ. මීට පෙර ‘වීර උදාර’ චිත්‍රපටය නිෂ්පාදනය කරලා තිබුණා. නමුත් චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂණය ඊට වඩා බැරෑරුම් කාර්යයක්. අවුරුදු හතළිහක් පුරා ක්ෂේත්‍රයේ හිටියත් මම ඒකට ඉක්මන් නොවුණේ ඒ නිසයි. කොහොම වුණත් ‘පරපුර’ නිෂ්පාදක බැසිල් ජයසූරිය මහත්මයා තමයි කිව්වේ මේ වගේ වැඩක් කරමු කියලා. ඊට පස්සේ තමයි වැඩේට අත ගැහුවේ. මගේ අත්දැකීම් එක්ක බලන කොට මේ ගත්ත තීරණය වැරැදි එකක් නෙවෙයි කියා මම හිතනවා.
මේ වැඩේට මෙච්චර ඉක්මන් වෙන්න හිතුවෙත් නෑ කියා ඔබ කිව්වා. ඇයි ඒ?
චිත්‍රපටයක් අධ්‍යක්ෂණය කළාට ඒකට තවත් අත්දැකිම් අවශ්‍යයි කියලා මට හිතෙනවා. එතැනයි මම ඉන්නේ. මම වාණිජමය චිත්‍රපටයක් තෝරා ගත්තෙත් ඒකයි. මේ වෙන කොට මම චිත්‍රපට දෙසීයක විතර රඟපාලා තියෙනවා. ඒත් එයින් සියයට අධික ප්‍රමාණයක් කොපි චිත්‍රපට. මම වැඩිය කැමැති නෑ කොපි චිත්‍රපටවලට. නමුත් මම වෘත්තිය නළුවකු නිසා එහෙම රඟපාන්න සිද්ධ වුණා. හැබැයි මම එදා ඉඳන්ම හිතපු දෙයක් තමයි කවදාවත් කොපි නිර්මාණයක් නම් කරන්නේ නෑ කියන එක. ඉතින් ඒක නිසා තමයි මගේම තිර පිටපතක් මම ලෑස්ති කර ගත්තේ. රාජසිංහ ලෝලුවාගොඩත් ළඟ තියාගෙන මම මේක ලිව්වේ. අපේ රටේ ලොකුම සම්පත තමයි ‘ගොවිතැන’. ඒක මුල් කරගෙන තමයි මම තිර පිටපත ලිව්වේ.
‘පරපුර’ ආදරය, සෙනෙහස වගේම ත්‍රාසය, භීතිය කැටි කර ගත් චිත්‍රපටයක්?
ඔව්. විශේෂයෙන්ම මවු සෙනෙහස ගැන මේ චිත්‍රපටයේ කියැවෙනවා. ඒ වගේම යොවුන් ප්‍රේමය. ගොවි පවුලක් වටා ගෙතුණ මේ කතාවට මම අද රටේ තියෙන දේශපාලන සංස්කෘතියත් ටිකක් ඈඳා ගත්තා. ඉතින් ප්‍රථම චිත්‍රපටය වුණත් මම සාර්ථකයි කියලා මට හිතෙනවා.
රවීන්ද්‍ර රන්දෙනිය, සනත් ගුණතිලක, රන්ජන් රාමනායක, නීටා ප්‍රනාන්දු, දිල්හානි ඒකනායක වැනි ප්‍රවීණයන් මෙන්ම නවක නළු නිළි පිරිසකුත් මේ චිත්‍රපටයට රංගනයෙන් දායක වෙනවා. පරම්පරා තුනක එකතුවක්. ඒ හේතුව නිසාමද ඔබ මෙය ‘පරපුර’ කියා නම් කළේ?
හුඟක් අය හිතන්නේ එහෙම. ඒකත් හරි. නමුත් මුලින් මට අවශ්‍ය වුණේ මේ ‘ගොවි පරපුර’ කියන අර්ථය ඉස්මතු කරන්නයි. නළු, නිළි පරපුරක්ම මේ වැඩේට හවුල් වුණ නිසා ඇත්තටම ඒ අර්ථයත් ගැළපෙනවා. ගොවි පරපුර එහෙන්. නළු නිළි පරපුර මෙහෙන්. ඉතින් ඒ දෙකම මේ කතා තේමාවට හරි කියලා මම හිතුවා.
යාළුකමට, හිතවත්කමට නළු නිළියෝ තෝරා ගත්ත ද කියලත් චිත්‍රපටය නරඹන කොට මට හිතුණා?
නෑ. ඇත්තටම එහෙම එකක් නැහැ. ඔබට එහෙම හිතෙන්න ඇත්තේ මාත් එක්කම වගේ ක්ෂේත්‍රයට ආපු, නැතිනම් මගෙත් එක්ක නිතරම වැඩ කරපු නළු, නිළියෝ චිත්‍රපටයේ ඉන්න නිසා වෙන්නැති. දැන් රවීන්ද්‍ර රන්දෙනිය මට වඩා සීනියර්. නමුත් ඒ හැමෝම මම සලකන්නේ මගේ මිත්‍රයෝ, සහේදරයෝ හැටියට. අද පරපුර වුණත් මට සහෝදර, සහෝදරියන් වගේ තමයි.
කාලයක් එකට රඟපාපු, සහෝදර නළු, නිළියන් හසුරවද්දී මොන වගේ අත්දැකීමක් ද ඔබ ලැබුවේ?
ඔවුන් මට පුදුම සහයෝගයක් ලබා දුන්නා. හැමෝම උපරිම කැපවීමෙන් වැඩ කළා. ඇත්තටම ඒ නිසා මට ලොකු සැහැල්ලුවක් දැනුණා. මොකද මමත් නළුවෙක් නිසා ඔවුන්ගේ උපරිම රංගනය උකහා ගන්න තමයි නිතරම උත්සාහ කළේ. ඒක අතිශයින්ම සාර්ථක වුණා.
කිසියම් අද්භූත බලවේගයක් තිබෙන, නිකං සුපර් මෑන් මොඩලයේ චරිතයක් ඔබ ‘පරපුර’ට සම්බන්ධ කරනවා?
ඔව්, ඔව්.
ඇයි එහෙම දෙයක් කළේ?
හැඩි, දැඩි අපට හිතන්න බැරි දේවල් කරපු මිනිස්සු හිටියා අපේ ඉතිහාසයේ. ඒ සංකල්පය තමයි අද සමාජයට ගැළපෙන විදිහට මොඩිෆයි කරලා, අලුත් තාක්ෂණය යොදාගෙන මම ඒ චරිතය හරහා ගේන්න උත්සාහ කළේ.
මේ ගොවි පවුලේ කොල්ලොම තුන් දෙනයිනේ. ලොකු පුතා ගොවිතැන ආරක්ෂා කරගෙන පියාගේ අඩි පාරෙම යනවා. දෙවැනියාට අවශ්‍යය ගොවිතැන නෙවෙයි. ගායකයෙක් වෙන්න. නමුත් අයියා කියනවා ඒ සේරම අත්හැරලා තාත්තාගේ ගොවිතැන් කරන්න කියලා. එයා ඒවා අහන්නේ නැතුව ගෙදරින් පැනලා ගිහින් ජනප්‍රිය ගායකයෙක් වෙනවා. එයාගේ අධිෂ්ඨානය එයා අවසානයේ ඉෂ්ට කර ගන්නවා. එතකොට බාලම සහෝදරයාට තමයි අර අද්භූත බලවේගය තියෙන්නේ.
රන්ජන් රාමනායක ලොකු අයියා එක්කයි, චිලී පොඩි අයියා එක්කයි හරි හරියට රඟපාන මේ යොවුන් නළුවා ගැනත් විශේෂ දෙයක් තියෙනවා ඔබට කියන්නට?
මගේ අයියාගේ පුතා ඩිලංග මෙන්ඩිස් තමයි ඒ චරිතය රඟපාන්නේ. එයාගේ පොඩි කාලේ චරිතය කළේ කමල් අද්දරආරච්චිගේ පුතා. පුංචි කාලේ ඉඳන්ම මම පෙන්වනවා එයාට තියෙන නොපෙනෙන බලවේග. කරන්ට් එක ඇල්ලුවාම වදින්නේ නෑ. වාහනයකට යට වෙලත් එයා නිරුපද්‍රිතව නැගිටලා එනවා. ඒ වගේ දේවල්.
නමුත් එබඳු අභව්‍ය සිදුවීම්, දර්ශන ඇතුළත් කිරීමෙන් චිත්‍රපටයට යම් හානියක් සිදු වුණා කියා ඔබට සිතෙන්නේ නැතිද?
අද තියෙන තාක්ෂණයත් එක්ක සිනමාව ගිහින් තියෙන දුර බලන කොට ලෝකයේ ඒවා පිළිගන්න පුළුවන් දේවල් නෙවෙයිනේ. දැන් අද ෆයිට් එකක් කළත් කේබල්වලින් උඩ ගිහිල්ලා එහෙම ෂොට්ස්නේ ගන්නේ. ප්‍රේක්ෂකයෝ ඒවා ඉහළින් පිළි අරගෙන තියෙනවනේ. ඉතින් අපිත් ලෝකේ යන හැටියට පොඩ්ඩක් යන්න ඕනෑනේ. ඒක තමයි මම කරන්න උත්සාහ කළේ. මේ සහෝදරයන්ගේ චරිත තුන වෙන වෙනම අරගෙන මට චිත්‍රපට තුනක් කරන්න තිබුණා. ඒත් මට අවශ්‍ය හැමදේම පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ හරි අරගෙන මේ චිත්‍රපටය කරන්න මට ඕනෑ වුණා. ඒක එක්තරා විදිහක අත්හදා බැලිමක්.
රන්ජන් රාමනායකත්, ඔබත් එකම පාසලේ. ඔබ අද චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂවරයකු වී ඔහුව මෙහෙයවනවා. කොහොමද රන්ජන් ගැන ඒ අතීත මතකය?
ඔහුත්. මමත් දෙන්නම ඉගෙන ගත්තේ මීගමුව මාරිස්ටෙලා විදුහලේ. රන්ජන් මට වඩා බාලයි. ඒ කාලේ ෆුට්බෝල් ටීම් එකේ මම ඉහළින්ම හිටියා. මැච් එකක් ගහලා දිනුවාම අපි නළුවෝ වගේ තමයි ස්කෝලේ. හැමෝම අපේ පස්සේ. ඉතින් මට මතකයි රන්ජන් හැම වෙලේම අපේ පස්සේ එනවා. එදත් කොන්ඩේ බොකුටුයි, කෙට්ටුයි. අපෙන් අකාලේ සමුගත් චිත්‍රපට නළු රන්ජන් මෙන්ඩිස් මගේ පන්ති සගයා. දවසක් අපි පස්සේ වැටිලා මෙයා එනවා. බෙල් එක ගැහුවා. ඒත් ගාණක් නෑ. පස්සේ මම ටොක්කක් ඇනලා ‘මේ දුවනවා පංතියට’ කිව්වා.
සුන්දර මතකයක්?
අදටත් රන්ජන් ඕක මතක් කරනවා. ‘උඹ ටොක්කක් ඇනලා මාව එලෙව්වා’ කියලා. ඉතින් ඒ කාලේ වුණත් පොඩි ජනප්‍රියත්වයක් තිබුණා මිනිහට. දක්ෂයාට ගරු කරපු, ආදරය කරපු කෙනෙක් රන්ජන්. මම දන්නවා ඔහු මේ ගමන එන්න මොන මහන්සියක් වුණා ද කියලා. ඒ කටුක අතීතය නොසඟවා කියනවනේ ඔහු අදටත්.
හිතුවද කවදා හරි රන්ජන්ව ඩිරෙක්ට් කරන්න ලැබෙයි කියලා?
නෑ. අපෝ නෑ . . . මම රන්ජන්ට මේ චිත්‍රපටය කරන්න කතා කරන කොට කිව්වේ ‘රන්ජන් මට ප්‍රේක්ෂකයන්ගෙන් විසිල්, අත්පොළසන් ඕනෑ නෑ. මේක බලලා යන කොට ෂඞ රන්ජන් මරු චරිතයක් කරලා තියෙනවානේ කියලා කියනවා නම් මට එච්චරයි ඕනෑ’ කියලා.
එදා ටොක්කකුත් ඇනලා අද මඩේ දාලා මඩෝනවා. දුක හිතුණේ නැතිද?
ඒක මාර කැපවීමක්. ඇත්තටම රවි අයියගේ ඉඳලා ඔය ඔක්කොම මඩට බැස්සා. කිසිම දවසක පස්ස ගැහුවේ නෑ. ඒ කුඹුරේ තිබුණ මඩ පරීක්ෂාවට යවලා අලුතින් මඩ කරලා තමයි ඒ කුඹුර මම හැදෙව්වේ. පොඩි පහේ නළු, නිළි පිරිසක් නෙවෙයිනේ. අනෙක කොයිතරම් වටින පිරිසක්ද?
‘මී උණ’ එහෙමත් හැදෙන්න තිබුණනේ?
නැතුව, එහෙම වුණා නම් මාර විනාශයක්නේ. අන්තිමට මඩවලින් වැහිලා ඇස් අර ගන්නවත් බෑ. මාර මඩක් කෑවේ. රන්ජන්, රවි අයියා එක්ක එයාව මඩේ දාපු එක ගැන කියපු දේවල් පත්තරේට කියන්න බෑ. හැබැයි ඒ සේරම විහිළුවට. රවි, සනත්, ජීවන්, මේ හැමෝම මඩට බැස්සා කියන්න කලින්. විශේෂයෙන්ම සනත් ගේ රඟපෑම් ගැනත් කියන්න ඕනෑ.
සනත් ගුණතිලකව මානසික රෝගියෙක් කරනවා ඔබ අන්තිමට?
ඔව්, ඇත්තටම.
රාජමන්ත්‍රී?
එයා වාණිජ සිනමාවේ රඟපෑ විශිෂ්ටතම චරිතයක් මේක. චරිතය පුරාම සනත් ලොකු වෙනසක් කරලා තියෙනවා. මම කියන දේ හරියටම ඔහු කළා. අරක බෑ. මේක බෑ කිව්වේ නැහැ. හැමෝම තමන්ගේ චරිත හොඳට රඟපෑවා. අනෙක මේ කිසිම කෙනෙක් මට ගාණක් කිව්වේ නෑ. ඒ අයගේ නියම ගාන ගෙව්වා නම් මට ෆිල්ම් එක කරන්න හම්බ වෙන්නේ නෑ. ආර්ටිස්ට්ලාට ගණන් ගෙවලා නිකං ඉන්න වෙනවා ඒ හිටපු පරපුරේ හැටියට. හැබැයි මට පුළුවන් සාධාරණයක් මම ඉෂ්ට කළා හැම කෙනාටම. මම දුන්න දේ අරගෙන ගියා මිසක ආයේ ප්‍රශ්න කෙරිල්ලක් නෑ. ඉතින් ඒක මම ලැබූ ලොකු භාග්‍යයක්.
‘චිලී’ ගේ රංගන හැකියාව ගැන මොකද හිතෙන්නේ?
ඒ ගැනත් විශේෂයෙන් කියන්න ඕනෑ. ‘චිලී’ ගායනයට වගේම රංගනයටත් දක්‍ෂයෙක් කියලා මේ චිත්‍රපටයෙන් ඔප්පු කළා. ඉතාමත් කැමැත්තෙන් තමයි ඔහු රංගනයට දායක වුණේ. ඇත්තෙන්ම කිසිම මුදලක් ඔහු බාර ගත්තෙ නෑ. ‘මේ වගේ ප්‍රවීණ නළු නිළියො එක්ක රඟපාන්න අවස්ථාව දීපු එකම ලොකු දෙයක්’ කියලයි චිලී කිව්වේ. ඒත් ඔබ ම දකින්නැති ඔහු කොයි තරම් හොඳට ඒ චරිතය රඟපෑවද කියලා. සටන් ජවනිකාත් ඔහු පළපුරුදුකාරයෙක් විදිහට කළා. ‘පරපුර’ සටන් අධ්‍යක්‍ෂණය කළේ ටෙඩී විද්‍යාලංකාර. ඔහුටත්, මටත් ඕනෑ විදිහට ‘චිලී’ ඒකත් කළා.
සටන් කලාව ඔබට ආගන්තුක දෙයක් නෙවෙයි. ඒත් සටන් අධ්‍යක්‍ෂණය ටෙඩීට පැවරුවේ දැන් ඉස්සර වගේ අඩව් අල්ලන්න බැරි නිසාද?
අනේ නැහැ. මොකද දන්නවද මම ඇත්තටම හිතුවේ මගේම පරපුරේ දක්‍ෂයකුට ඒ අවස්ථාව දෙන්න ඕනෑ කියලයි. ඔය සමහර චිත්‍රපටවල සටන් අධ්‍යක්‍ෂණය කළේ මම. ඒත් කිසිම දවසක මම නම දාගෙන නෑ. ඒකට වෙනම අය ඉන්නවනේ. ටෙඩීට මම මගේ අයිඩියාස් කිව්වා. ඔහු ඔහුට අවශ්‍ය දේ කළේ නෑ. මට ඕනෑ දේ උපරිම විදිහට කරලා දුන්නා.
පිටිපස්සෙ ඉඳන් ඔබත් ඔහුව අධ්‍යක්‍ෂණය කළා?
ඔව්, ඔව්. . . මටත් වැඩේට ටිකක් බහින්න වුණා. මොකද ටෙඩී ඒ වෙනකොට හිටියෙ කකුල් දෙකම කඩාගෙන. මම වාහනේ යවලා ඔහුව දර්ශන තලයට ගෙන්න ගෙන පුටුවක ඉන්දවලා තියාගෙන තමයි වැඩේ කර ගත්තේ. වෙන කිසිම කෙනෙක් එන්නෙ නෑ එහෙම තත්ත්වයක හිටියානම්.
හොඳ වෙලාවට ඔබේ වැඩේට ඇවිත් නෙවේනෙ ඒ දේ වුණේ. ඊට කලින් කකුල් දෙක කැඩිලනේ තිබුණේ?
හඞ හඞ හා... ඔව්. ඊට කලින්.. ඊට කලින්...
දශක හතරක් සිනමාවේ රැඳී සිටියත් මම හිතන්නේ ක්ලීටස් අයියාට වැඩිපුරම පෙම්වතාගේ චරිතය රඟපාන්න ලැබුණෙ නැහැ.?
“වීර උදාර”, එතකොට “චිට්ටි” වගේ චිත්‍රපට කිහිපයකම මම පෙම්වතාගේ චරිතය කළා. පෙම්වතාගේ චරිතය කළාට ඒ හැම එකක්ම මතුවුණේ දුෂ්ට චරිත හරහා. ඒ නිසා ඔබ කියපු දේ හරි කියලා මටත් හිතෙනවා. මොකද සෙට් වුණේම අර විදිහටනේ.
චිත්‍රපට දෙසීයකට වැඩි ප්‍රමාණයක ඔබ රඟපෑවා. සෑහීමකට පත් වෙනවද ඒ කරපු දේවල් එක්ක?
නෑ.. එහෙම සෑහීමකට පත් වෙන්න බෑ. ඇත්තටම වාණිජ සිනමාවේ වැඩිපුර රඟපෑවත් මට අවශ්‍ය වුණේ චරිතාංග නළුවෙක් වෙන්න. ‘විරාගය’ චිත්‍රපටයේ ඒ අවස්ථාව මට ලැබුණා. ඒ වගේම ‘කඩුල්ල’ ටෙලි නාට්‍යයේ මම රඟපෑ චරිතයත් මගේ රංගන දිවියේ සන්ධිස්ථානයක්. අර වගේ චිත්‍රපට සීයක රඟපෑවත් හරි, ඒ වගේ එක චිත්‍රපටයක රඟපෑවත් ඇති.
බොහෝ නළුවන්ට නොලැබුණ අවස්ථා ක්ලීටස් මෙන්ඩිස්ට ලැබුණා. ඒත් ඔබට මීට වඩා යමක් කරන්න පුළුවන්කම තිබුණා කියලා අද හිතෙන්නෙ නැතිද?
මට එහෙම හිතෙනවා. චිත්‍රපට සංඛ්‍යාවෙන් වැඩි වුණාට මට වුණේ දුෂ්ට චරිත වැඩිපුර රඟපාන්න.
බොහෝ අධ්‍යක්‍ෂවරුන් ඔබව එක තැනක කොටු කළා කියලා මම කිව්වොත්?
ඒ අයට බොහෝ විට මාව පෙනුනේ දුෂ්ටයෙක් විදිහට තමයි. ඒකටත් හේතුවක් තිබුණා. සනත්, ජීවන් වගේම රන්ජන්, ශෂී මේ කවුරු රඟපාන්න ආවත් අහන දෙයක් තමයි කවුද ඔපසිට් ඉන්නෙ කියලා. මම ඉන්නවා නම් තමයි ඒ අය කැමැති. එහෙම දෙයක් තිබුණා. මට මතකයි සුනිල් සෝම පීරිස්ට ඒ කාලෙ මම නිතරම කියනවා ඇයි මේ හැමදාම මාව විලන් කරන්නේ කියලා. ‘මමයි රජා’ කරනකොට සුනිල් අයියා මට කිව්වා ‘හරි මම මේ චිත්‍රපටයේ කොල්ලො තුන්දෙනා ගෙන් කෙනෙකුට උඹව ගන්නම් හැබැයි ඔපසිට් යන නළුවෙක් උඹම හොයලා දීපන්’ කියලා.
ඉතින්.....?
පස්සේ, මම තමයි ස්ටැන්ලි වර්ණකුල හොඳට රඟපානවා කියලා ඒ මම කරන්න හිටපු චිරිතයට ඔහුව යෝජනා කළේ. පස්සෙ මම කොල්ලා වුණා. විජය කුමාරණතුංග එක්ක එකට රඟපෑ ඒ චරිතය මට කවදාවත්ම අමතක වෙන්නෙ නෑ.
එහෙව් ක්ලීටස් මෙන්ඩිස්ම තමයි වේදිකාවේ ‘මනමේ’ කුමාරයා වුණෙත්?
ඔව්, 1986 දී වගේ තමයි මම මනමේ කුමාරයට එන්නේ. අවුරුදු හතරක් විතර ඒ චරිතය කළා. විජය නන්දසිරි අවුරුදු විසිහතක් රඟපෑ ඒ චරිතය ඊළඟට ලැබුණේ මට.
මහාචාර්ය සරච්චන්ද්‍රයන්ගේ ඇසුරේ, ඔහුගේ ගුරුහරුකම් මැද ඒ ගෙවුණු කාලයත් ඔබේ ජීවිතයේ සුවිශේෂී අත්දැකීමක් වෙන්නට ඇති?
සරච්චන්ද්‍රයන් හමු වෙනකොට මම ටිකක් දරඳඬු පුද්ගලයෙක්. ඒ කියන්නේ වැරදි වැඩ කරපු පුද්ගලයෙක් කියන එක නෙවෙයි. ටිකක් දඩබ්බරයි.
නාහෙට අහන්නැති කාලේ?
අන්න හරි, හිතුවොත් ආයේ දෙයක් අරින්නේ නෑ වගේ මානසික මට්ටමකනේ හිටියේ. නමුත් මම සරච්චන්ද්‍රයන් සමඟ කතා කරපුවාම මම කොහෙද ඉන්නෙ කියලා මට හිතිලා තියෙනවා. මොකද ඒ තරම් සුන්දර මිනිසෙක් මගේ ජීවිතේ මම දැකලා නෑ. මාව මනමේ කුමාරයට තෝරා ගත්තාම සරච්චන්ද්‍රයන් වටේ හිටපු පිරිස කියලා තියෙනවා ‘මොකක්ද සර් මේ පිච්චර්වල ඇක්ට් කරන කෙනෙක් මනමේ කුමාරයාට ගත්තේ’ කියලා. පස්සෙ මට ආරංචි වුණේ.
ඔබ චිත්‍රපට නළුවකු වග සරච්චන්ද්‍රයන් දැනගෙන හිටියේ නැහැ?
එතුමාට මම හිතන්නේ එතරම් ඒ ගැන අවබෝධයක් තිබුණේ නෑ. හරි අපූරු සිදුවීමක් මට මතක් වෙනවා. කළුතරදී ‘මනමේ’ වේදිකා නාට්‍යය රඟ දක්වන්න අපට සිදු වුණා. කළුතර සිනමාශාලා දෙකකම ඒ වෙනකොට තිරගත වුණේ මම රඟපෑ චිත්‍රපට දෙකක්. එකක් ‘සුර දූතියෝ’ අනෙක මට මතක නෑ. ඉතිං කළුතර ‘මනමේ’ ෂෝ එක බලන්න පුදුම සෙනඟක් ඇවිත් හිටියා. හිටගෙන බලන්නේ. දැන් අන්තිමට මම වැද්දාව මෙල්ල කරගෙන බිසවගෙන් කඩුව ඉල්ලනවනේ ඔහු මරන්න. ඒ වෙලාවෙදී එතන හිටපු කොල්ලො සෙට් එකක් ‘ක්ලීටස් අයියා මොකටද කඩු, දෙන්නකෝ පික්චර් පාරක්’ කියලා කෑ ගැහුවා. ශාලාව දෙදරන්න ගත්තා. සරච්චන්ද්‍රයන් කලබල වුණා.
ඊට පස්සේ මොකද වුණේ?
එතුමා ටිකක් කේන්තියෙන් වගේ ‘මේක මේ නල්ලතම්බි නාට්‍යයක් කියලා හිතුවද’ කියලා කාටදෝ කිව්වා මට මතකයි. මට තේරුණා මේ ඇවිත් ඉන්නේ ෆිල්ම් ක්‍රවුඩ් එකක් කියලා. පස්සේ සංවිධායකවරු ගිහින් ඒ අයට නිශ්ශබ්දව ඉන්න කියපුවාම ‘යනවා ඕයි යන්න බම්බුවේ මනමේ, අපි ආවේ ක්ලීටස් අයියා බලන්න’ කියලා ආයේ කෑ ගහන්න පටන් ගත්තා. පස්සෙ මම මැදිහත් වෙලා ඒ පිරිසට කිව්වා නාට්‍යය තාම ඉවර නෑ, කෑ ගහන්න එපා කියලා. ‘නෑ ක්ලීටස් අයියා අපි කෑ ගහන්නේ නෑ. මේ ඔයාට බකප් එකක් දුන්නේ’ කියලා. ඩොක්ටර්ට මම ඒ ගැන පහදලා දෙන්න ගියහම ඔහු අහක බලාගත්තා. ඒ ෂොක් එකට ආයේ නාට්‍යය පටන් ගන්නකොට මගේ හඬ පිට වුණේ නෑ. සම්පූර්ණයෙන් ගොළු වුණා. මොකද මම එතුමාටත්, එතුමා මටත් ගොඩක් ළඟින් බැඳිලා හිටියා. ඩොක්ටර්ගේ අර විදිහේ ප්‍රතිචාරයක් බලාපොරොත්තු නොවුණ මට ඒක දරා ගන්න බැරිව ගියා. කෝරස් එකෙන් තමයි ඉතුරු හරිය සේරම ගියේ.
මම හිතන්නේ සරච්චන්ද්‍රයන් ඔබව ‘මනමේ’ චරිතයට තෝරා ගන්න ප්‍රධානම හේතුව වුණේ ඔබගේ ගායන කුසලතාව?
ඒක ඇත්ත. විශේෂයෙන්ම සරච්චන්ද්‍රයන් හැමවිටම තමන්ගේ නළු, නිළියෝ තෝරා ගන්නේ ඔවුන් සතු ගායන හැකියාව පරීක්‍ෂා කරලා. එතුමා මුලින්ම හමුවන්න ගිය දවසේ ස්ර්පිනාව ළඟ වාඩිවෙලා ‘දරුවා මනමේ බලලා තියෙනවද’ කියලා ඇහුවා. මම ‘ඔව්, සර්’ කිව්වම ගීතයක් ගායනා කරන්න කිව්වා. ‘ප්‍රේමයෙන් මන රංජිත වේ’ ගීතයයි මම ගැයුවේ. එතුමා ඒ ගැන හොඳටම පැහැදිලා එතන හිටපු දිද්දෙණියටයි, කිසාගෝතමී දියණියටයි කිව්වා ‘මෙයා මනමේ කුමාරයට හොඳයි. රිහසල් කරලා ගන්න’ කියලා. එච්චරයි.
විජය කුමාරණතුංගයන්ගේ අභාවයත් සමඟ ක්ලීටස් මෙන්ඩිස් කියන ගායකයා නැවත ඉපදුණා කියලා මට හිතෙනවා. ඒත් ඒ ගායකයා අද යළි නිහඬයි?
පාසල් යන කාලෙත් මම ඔය ගෲප්වලට සිංග් කරනවා. මගේ පියාට ගායන හැකියාවක් තිබුණා. ඉතින් ඒක මටත් ඇවිත් තිබුණා. නැතිව ප්‍රගුණ කරපු දෙයක් නෙවෙයි. තාත්තා එඩී අංකල්ලා එක්ක පවා වේදිකාවේ රඟ පෑ කෙනෙක්. ඒ හැකියාව උපතින්ම උරුම වුණ දෙයක්. මම විජය අයියට පුදුම ආදරයක් තිබුණේ. නළුවෙක් හා ගායකයෙක් විදිහට. ඉතින් මම හැම තිස්සෙම එයාගේ හඬ දාලා ඒ ගීත ගායනා කරනවා. නැතිව මට උප්පත්තියෙන් විජය අයියා වගේ හඬක් පිහිටලා තිබුණේ නෑ.
කිසියම් විදිහක අනුකරණයක්?
අනුකරණය කිරීමක් කළේ, එහෙම කරගෙන, කරගෙන යනකොට තමයි මට ඒක ඉබේටම පිහිටියේ. නමුත් මම වෘත්තියක් හැටියට ගායනය කළේ නෑ. චිත්‍රපට පහක විතර මම ගීත ගායනා කළා. සී. ඩී. තැටියක් නිකුත් කළා. ඒත් ඒවා ඉස්මතු කරන්න මට අවශ්‍යතාවක් තිබුණේ නෑ. මට අයිති වෘත්තියක් තියෙනවනේ. ඒක කරගෙන ගියා. හැබැයි මම අදටත් ආසාවට විජය අයියගේ ගීත ගායනා කරනවා.
“පරපුර” ප්‍රදර්ශනයට එක්වන්නේ කවදාද?
අගෝස්තු 14 වැනිදා පටන් රිත්ම මණ්ඩලයේ සිනමාහල් තිහක මේ චිත්‍රපටය ප්‍රදර්ශනය වෙනවා. මම හිතන්නේ දැනටමත් මගේ ආදරණීය ප්‍රේක්‍ෂක ජනතාව සැදී පැහැදී සිටිනවා ‘පරපුර’ නරඹන්න. ඔවුන්ගෙන් හොඳ ප්‍රතිචාරයක් ලැබෙයි කියන විශ්වාසය මා තුළ තිබෙනවා. විශේෂයෙන්ම මතක් කරන්න ඕනෑ මගේ මිත්‍රයා නිහාල් සංජයව. ඇත්තටම ඔහු දිවා රෑ නොබලා වෙහෙස මහන්සි වෙලා කටයුතු කළ නිසා තමයි ‘පරපුර’ මේ තරම් ඉක්මනින් ප්‍රදර්ශනයට එක් වුණේ.
පිටපත් ප්‍රමාණය පිළිබඳ ප්‍රශ්නය ඔබට දැනෙන්නේ කොහොමද?
මේ මුදාහරින පිටපත් ප්‍රමාණය මටනම් ප්‍රමාණවත්. සිනමාව එක්කෙනෙකුගේ දෙන්නෙකුගේ බූදලයක් නෙවෙයිනේ. හැමෝටම තමන්ගේ නිර්මාණයට සාධාරණයක් ඉටුවෙන්න ඕනෑ. අපි හැමෝම පටු පරමාර්ථවලින් බැහැරව එකාමෙන් අත්වැල් බැඳ ගත්තොත් තමයි මේ සියලු අභියෝග ජය ගන්න පුළුවන් වෙන්නේ. මම ඉන්නේ එතැන.
READ MORE - හැමෝම මා වෙනුවෙන් මඩ නෑවා